حسین استاد ولی

[ویکی فقه] «حسین استاد ولی»، در سال ۱۳۳۱ ش، در تهران به دنیا آمد. پدرش، عباس علی، معروف به آقا شیخ عباس نجار، از کسبه و اهل علم و معرفت تهران بود.
استاد ولی، هم زمان با گذراندن دوره متوسطه در سال ۱۳۴۸، در حوزه علمیه حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی ، مشغول به فراگیری علوم ادبی و دینی شد و تا سطح « لمعه » و نیز « تبصره » علامه در فقه و « شرح باب حادی عشر » در کلام ، پیش رفت و تحت تربیت آن استاد بزرگ قرار گرفت. این پیوند مستمر تا سال ۱۳۵۸، ادامه داشت و علاوه بر تحصیل، دستیار آن استاد بزرگ بود.استاد ولی، در سال ۱۳۵۴ به دلیل علاقه زیاد به علم حدیث که از پدرش به یادگار داشت، به محضر استاد محقق جناب آقای میرزا علی اکبر غفاری راهنمایی شد و به گفته خودش آن بزرگوار جدا در حقش پدری و استادی کرده و از آنچه داشت، بی دریغ در اختیارش نهاد و تاکنون نیز خوشه چین خرمن دانش و تحقیق آن بزرگوار می باشد.
اساتید
اساتید بنام ایشان عبارتند از:۱. علی اکبر غفاری.۲. سید محمدرضا علم الهدی.۳. سید هاشم حسینی تهرانی .۴. محمدتقی شریعتمداری.۵. سید احمد خوانساری .وی از سال ۱۳۵۴، به طور پراکنده در تصحیح چاپی برخی از کتاب ها و اعراب گذاری برخی دیگر، با استاد غفاری همکاری داشت و از سال ۱۳۵۷ با راهنمایی ایشان، به تحقیق در کتاب « امالی » شیخ مفید پرداخت که پس از چاپ، در سال ۱۳۶۲ در دومین دوره انتخاب کتاب سال، در بخش تصحیح حدیث ، کتاب سال شناخته شد. وی از سال ۱۳۶۱ تاکنون به طور مستمر و تمام وقت، به کار ویرایش، تحقیق، تصحیح، ترجمه، تالیف و نگارش مشغول است.
آثار
...