حسیف. [ ح َ ] ( ع اِ ) آواز خاریدن مار خودرا با یکدیگر برای برآمدن از پوست. ( منتهی الارب ).- بئر حسیف ؛ چاه کنده شده در سنگستان که آبش منقطع نگردد از بسیاری.
