حَسیدیم
اصطلاحی که بر یهودیان بسیار معتقد و ملتزم به اجرای آیین های دینی خود اطلاق می شود. سه جنبش مذهبی در سه دورۀ متمایز را با این عنوان نامیده اند. نخستین حسیدیم، فرقه ای از یهود قدیم بود که بین ۳۰۰ تا ۱۷۵پ م به وجود آمد. اعضای آن برخلاف یهودیانی که تحت تأثیر هلنیسم قرار گرفتند، بسیار جزم اندیش و متعصب بودند، به مبارزه با آنتیوخوس چهارم سوری برخاستند و در مراحل آغازین شورش مکابیان نقش داشتند. به گمان برخی محققان این حسیدیان پیش گامان فریسیان اند. در قرون ۱۲ و ۱۳م نیز در آلمان فرقه ای به نام حسیدی اشکناز پیدا شد، که عناصر عرفانی در آن بود و به وحدت وجود و برابری اجتماعی و اقتصادی و شهادت به دست صلیبی ها، به جای هرگونه سازش با آن ها، اعتقاد داشت. سومین جنبش با نام حسیدیم در قرن ۱۸م به وسیلۀ بَعَل ـ شم ـ طوو در لهستان برپا شد. این نهضت که بر رحمت پروردگار تأکید و بیان اعتقادات مذهبی از طریق شادی و رقص و موسیقی را ترویج می کرد، به سرعت گسترش یافت. بنیادگذار آن خلوص قلبی را نزد خدا از تعلیم و تعلم مقبول تر می دانست. آموزۀ او عمدتاً از افسانه های یهود مایه می گرفت و خشم تلمودیان را چنان برانگیخت که در ۱۷۲۲ این فرقه را مرتد اعلام کردند. پس از مرگ بعل ـ شم ـ طوو رهبری به دست صدّیقیم (صدیقان) افتاد. صدّیق یا رهبر فرهمند میانجی بین پیروان و خداست و مقام او موروثی است. در قرن ۲۰ حسیدیم سرسخت ترین مدافعان سنت دربرابر سکولاریسم افزاینده در زندگی یهودیان شدند.
اصطلاحی که بر یهودیان بسیار معتقد و ملتزم به اجرای آیین های دینی خود اطلاق می شود. سه جنبش مذهبی در سه دورۀ متمایز را با این عنوان نامیده اند. نخستین حسیدیم، فرقه ای از یهود قدیم بود که بین ۳۰۰ تا ۱۷۵پ م به وجود آمد. اعضای آن برخلاف یهودیانی که تحت تأثیر هلنیسم قرار گرفتند، بسیار جزم اندیش و متعصب بودند، به مبارزه با آنتیوخوس چهارم سوری برخاستند و در مراحل آغازین شورش مکابیان نقش داشتند. به گمان برخی محققان این حسیدیان پیش گامان فریسیان اند. در قرون ۱۲ و ۱۳م نیز در آلمان فرقه ای به نام حسیدی اشکناز پیدا شد، که عناصر عرفانی در آن بود و به وحدت وجود و برابری اجتماعی و اقتصادی و شهادت به دست صلیبی ها، به جای هرگونه سازش با آن ها، اعتقاد داشت. سومین جنبش با نام حسیدیم در قرن ۱۸م به وسیلۀ بَعَل ـ شم ـ طوو در لهستان برپا شد. این نهضت که بر رحمت پروردگار تأکید و بیان اعتقادات مذهبی از طریق شادی و رقص و موسیقی را ترویج می کرد، به سرعت گسترش یافت. بنیادگذار آن خلوص قلبی را نزد خدا از تعلیم و تعلم مقبول تر می دانست. آموزۀ او عمدتاً از افسانه های یهود مایه می گرفت و خشم تلمودیان را چنان برانگیخت که در ۱۷۲۲ این فرقه را مرتد اعلام کردند. پس از مرگ بعل ـ شم ـ طوو رهبری به دست صدّیقیم (صدیقان) افتاد. صدّیق یا رهبر فرهمند میانجی بین پیروان و خداست و مقام او موروثی است. در قرن ۲۰ حسیدیم سرسخت ترین مدافعان سنت دربرابر سکولاریسم افزاینده در زندگی یهودیان شدند.
wikijoo: حسیدیم