حسیب بن عمار

حسیب بن عمار ( عربی: حسیب بن عمار ) ؛ ( زاده ۱۱ آوریل ۱۹۲۴ – درگذشته ۱۵ دسامبر ۲۰۰۸ ) در تونس متولد شد. وی سیاستمدار تونسی است که ابتدا در حاکمیت بود و سپس به مخالفان پیوست. [ ۱]
او در خانواده ای اصیل متولد شد. خواهر او، راضی حداد است که فعال امور زنان است. وی از جوانی به حزب آزاد قانون اساسی جدید پیوست و در اواسط دهه ۱۹۴۰ با کمک احمد بن صالح و الطیب المحری سازمان مخفی الهلال را تأسیس کرد. او چندین منصب عالی رتبه پس از استقلال را بعهده گرفت از جمله سفیر تونس در رم ( ۱۹۶۹ ) ، مدیر حزب سوسیالیست ( نوامبر ۱۹۶۹ - نوامبر ۱۹۷۰ ) ، و وزارت دفاع ملی ( ژوئن ۱۹۷۰ - اکتبر ۱۹۷۱ ) ، که آخرین پست او قبل از استعفا از حزب بود. او همچنین انجمن حمایت مدنی تونس را که در سال ۱۹۶۹ بعهده گرفت وی همچنین در اتاق صنایع و بازرگانی تونس و انجمن باشگاه آفریقایی فعالیت می کرد. [ ۲]
او از مسئولیت های سیاسی در حکومت استعفا داد و به اپوزسیون پیوست و جنبش دموکرات های سوسیالیست را بنیانگذاری کرد. در این دوره او در تأسیس انجمن دفاع از حقوق بشر تونس که در سال ۱۹۷۷ علنی شد، دست داشت. همچنین او مؤسس و رئیس انستیتوی عربی حقوق بشر بود که مقر آن در تونس قرار داشت. در سال ۱۹۹۳ که رئیس انستیتو بود جایزه سازمان ملل متحد در زمینه حقوق بشر را بدست آورد و جایزه رئیس جمهور برای حقوق بشر را دریافت کرد. در تاریخ ۱۵ دسامبر ۱۹۸۷، رئیس جمهور زین العابدین بن علی، او را بعنوان عضو شورای قانون اساسی جدید منصوب کرد. در زمینه رسانه ها، حسیب بن عامر، اولین روزنامه بعد از استقلال بنام «الرای» را منتشر کرد و انتشار مجله دمکراسی به زبان فرانسوی نیز کار او می باشد. [ ۳]