یک حسگر نازک بین راهنما ( به انگلیسی: FGS; Fine Guidance Sensor ) یا ( FGS ) ابزاری تداخل سنج است که با دقت نشانه گیری بالا اطلاعات لازم را به عنوان ورودی به سیستم های کنترل نگرش رصدخانه فضائی فراهم می کند. گونه پیشرفته این حسگر در تلسکوپ فضایی هابل به کار رفته و در سامانه جانشین آن تلسکوپ فضایی جیمز وب نیز با رویکرد فنی متفاوتی به کار گرفته شده است. این ابزار در موقعیت های ویژه دیگر مانند اخترسنجی به عنوان یک ابزار فنی کاربرد دارد.
تلسکوپ فضایی هابل سه حسگر راهنمای ( fgs ) دارد. از دو تلسکوپ برای قرار دادن و قفل کردن تلسکوپ به سمت هدف مورد استفاده قرار می گیرد، و سومی که می تواند برای اندازه گیری موقعیت نیز مورد استفاده قرار گیرد - به اخترسنجی می پردازد. از آنجا که آنها بسیار دقیق هستند، می توان از آن ها برای اندازه گیری فواصل درخشان و همچنین بررسی سیستم های ستاره دوتایی استفاده کرد.
هر سه FGS در فاصله های ۹۰ درجه در اطراف محیط میدان دید تلسکوپ قرار دارند. برای دستیابی به دقت بسیار بالایی که هابل نیاز دارد، FGSها به عنوان تداخل سنج برای بهره برداری از ویژگی های موج مانند نور ورودی ستاره ساخته شده اند. با این گونه دقت و نازک بینی، حسگرها می توانند در حرکت ستارگان نزدیک به دنبال تکانی بگردند که می تواند حضور یک همدم سیاره ای را نشان دهد و تعیین کند که آیا ستاره های ویژه ای واقعاً دو ستاره هستند یا خیر، و قطر زاویه ای ستاره ها، کهکشان ها و غیره را اندازه گیری کنند.
به دلیل حساسیت FGSها؛ نمی توان از آنها در حالی که حسگر در ۵۰ درجه نسبت به خورشید قرار دارد، استفاده کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتلسکوپ فضایی هابل سه حسگر راهنمای ( fgs ) دارد. از دو تلسکوپ برای قرار دادن و قفل کردن تلسکوپ به سمت هدف مورد استفاده قرار می گیرد، و سومی که می تواند برای اندازه گیری موقعیت نیز مورد استفاده قرار گیرد - به اخترسنجی می پردازد. از آنجا که آنها بسیار دقیق هستند، می توان از آن ها برای اندازه گیری فواصل درخشان و همچنین بررسی سیستم های ستاره دوتایی استفاده کرد.
هر سه FGS در فاصله های ۹۰ درجه در اطراف محیط میدان دید تلسکوپ قرار دارند. برای دستیابی به دقت بسیار بالایی که هابل نیاز دارد، FGSها به عنوان تداخل سنج برای بهره برداری از ویژگی های موج مانند نور ورودی ستاره ساخته شده اند. با این گونه دقت و نازک بینی، حسگرها می توانند در حرکت ستارگان نزدیک به دنبال تکانی بگردند که می تواند حضور یک همدم سیاره ای را نشان دهد و تعیین کند که آیا ستاره های ویژه ای واقعاً دو ستاره هستند یا خیر، و قطر زاویه ای ستاره ها، کهکشان ها و غیره را اندازه گیری کنند.
به دلیل حساسیت FGSها؛ نمی توان از آنها در حالی که حسگر در ۵۰ درجه نسبت به خورشید قرار دارد، استفاده کرد.
wiki: حسگر نازک بین راهنما