حسگر خورشیدی

حسگر خورشیدی یا حسگر خورشید ( انگلیسی: Sun sensor ) یک ابزار ناوبری است که در فضاپیماها برای تشخیص موقعیت خورشید از آن استفاده می شود. [ ۱] [ ۲] سنسورهای خورشید برای کنترل وضعیت، اشاره آرایه خورشیدی، به روز رسانی ژیروسکوپ، و بازیابی ایمن استفاده می شود. [ ۳] [ ۴]
علاوه بر فضاپیماها، حسگرهای خورشیدی در ایستگاه های هواشناسی زمینی و سیستم های ردیابی خورشید و وسایل نقلیه هوایی از جمله بالون ها و پهپادها استفاده می شوند. [ ۴]
از سنسورهای خورشیدی انواع گوناگونی در دست است که از نظر فناوری و ویژگی های عملکرد با هم متفاوت هستند. حسگرهای حضور خورشید یک خروجی باینری ارائه می کنند که حضور خورشید را در محدودهٔ دید سنسور نشان می دهد. سنسورهای آنالوگ و دیجیتال خورشید در مقابل، زاویه خورشید را به ترتیب با خروجی سیگنال پیوسته و گسسته نشان می دهند. [ ۴]
در حسگرهای معمولی خورشید، یک شکاف نازک در بالای یک محفظه مستطیل شکل به یک خط نور اجازه می دهد تا روی مجموعه ای از سلول های آشکارساز نوری در پایین محفظه بیفتد. ولتاژی در این سلول ها القا می شود که به صورت الکترونیکی ثبت می شود. با جهت دهی دو حسگر عمود برهم می توان جهت خورشید را به طور کامل تعیین کرد. [ ۴]
در بیشتر موارد، چندین حسگر الکترونیک پردازش را به اشتراک می گذارند. < ref name="airbus">