حسگر تصویر تماسی

حسگرهای تصویر تماسی ( CIS ) حسگرهای تصویری هستند که در اسکنرهای تخت تقریباً در تماس مستقیم با جسم مورد اسکن استفاده می شوند. افزاره بارجفت شده ( CCD ) ، نوع دیگری از حسگرها که اغلب در اسکنرها استفاده می شوند، از آینه ها برای تابش نور به یک حسگر ثابت استفاده می کنند. اسکنرهایی که از CIS استفاده می کنند بسیار کوچکتر از اسکنرهایی هستند که از CCD استفاده می کنند، معمولاً یک دهم توان مصرف می کنند و به ویژه برای کاربردهای کم مصرف و قابل حمل که اغلب از طریق USB تغذیه می شوند، مناسب هستند. [ ۱]
یک CIS معمولاً از یک آرایه خطی از آشکارسازها تشکیل شده است که توسط لنزهای فوکوس پوشانده شده و توسط ال ایی دی های قرمز، سبز و آبی برای روشنایی احاطه شده است. استفاده از ال ایی دی به CIS اجازه می دهد تا توان بسیار کارآمدی داشته باشد و به اسکنرها اجازه می دهد از طریق حداقل ولتاژ خط تامین شده از طریق اتصال USB تغذیه شوند. دستگاه های CIS معمولاً کیفیت تصویر پایین تری را در مقایسه با دستگاه های CCD تولید می کنند. به ویژه، عمق میدان بسیار محدود است، که برای موادی که کاملاً تخت نیستند مشکل ایجاد می کند. با این حال، حسگر تماسی CIS کوچکتر و سبکتر از حسگر خطی CCD است و اجازه می دهد تا تمام عناصر نوری لازم در یک ماژول فشرده گنجانده شود، بنابراین به ساده سازی ساختار داخلی اسکنر کمک می کند. با یک حسگر تماسی CIS، اسکنر می تواند قابل حمل باشد، تنها با ارتفاع حدود ۳۰ میلی متر CIS یک جزء کلیدی است که به طور گسترده در پویشگرها ( به ویژه اسکنرهای قابل حمل ) ، الکتروگراف ها، بارکدخوان ها و فناوری شناسایی نوری استفاده می شود.