حسنیین. [ ح ُ ن َ ی َ ی ْ ] ( ع اِ ) تثنیه حُسنی ̍ : هل تربصون بنا الاّ احدی الحسنیین. ( قرآن 52/9 ): سر مار بدست دشمن بکوب که از احدی الحسنیین خالی نباشد. اگر این غالب آمد مارکشتی و اگر آن غالب آمد از دشمن برستی. ( گلستان ).
