حسنیون مراکش

[ویکی شیعه] حَسَنی یا حسنیون، نام شرفای علوی از نوادگانِ امام حسن(ع) در کشور مراکش است. حسنیون حدوداً در اواخر سده هفتم قمری وارد این سرزمین شدند. خاندان حسنی به سبب بوجود آوردن دو سلسلۀ بزرگ شرفا در تاریخ مغرب و صحرای غربی نقش چشمگیری ایفا کردند.
عنوان حسنی به شرفایی اطلاق می شود که از اولاد محمد بن عبداللّه بن حسن، مشهور به نفس زکیه هستند و به این ترتیب، آنان از عموزاده های ادریسی خود متمایز می شوند. خاندان حسنی در تاریخ مغرب و صحرای غربی نقش چشمگیری ایفا کردند؛ نه فقط به سبب تعدادشان، بلکه به سبب به وجود آوردن دو سلسله بزرگ شرفا: سعدیان در سده دهم و یازدهم قمری (شانزدهم و هفدهم میلادی) و علویان که از نیمه سده یازدهم قمری (هفدهم میلادی) تا زمان حاضر در مراکش فرمانروایی می کنند (علویان به فِلالی یا سِجِلْماسی و سعدیان به زیدانیان نیز شهرت دارند).
زمان و سبب استقرار حسنیون در جنوب مراکش دقیقاً معلوم نیست. اثبات افسانه هایی که در این باره از طریق نوشته های بسیار به دست ما رسیده است، دشوار است. با این همه، نویسندگان عرب درباره ورود نخستین شرفا به سجلماسه در اواخر سده هفتم هم عقیده اند.