حسن کاشی، حسن بن محمود (قرن ۸ق)
(ملقب به اَحَسَنُ الْمُتَکَلِّمین) شاعر ایرانی. همۀ شعرهایش در ستایش پیامبر و امامان است. پس از زیارت مکه و مدینه به نجف رفت و در آن جا قصایدی در مدح امیرالمؤمنین سرود. در پادشاهی الجایتو به سلطانیه رفت و سرانجام در همان جا درگذشت. از مروجان مذهب شیعه بود و گویند در شیعه شدن اُلجایتو بی تأثیر نبوده است. از آثارش: الانشاء در ادب و حکمت و شعر؛ هفت بند/العقود السبعه که هفت قصیدۀ فارسی در مدح علی (ع) است؛ دیوان شعر.
(ملقب به اَحَسَنُ الْمُتَکَلِّمین) شاعر ایرانی. همۀ شعرهایش در ستایش پیامبر و امامان است. پس از زیارت مکه و مدینه به نجف رفت و در آن جا قصایدی در مدح امیرالمؤمنین سرود. در پادشاهی الجایتو به سلطانیه رفت و سرانجام در همان جا درگذشت. از مروجان مذهب شیعه بود و گویند در شیعه شدن اُلجایتو بی تأثیر نبوده است. از آثارش: الانشاء در ادب و حکمت و شعر؛ هفت بند/العقود السبعه که هفت قصیدۀ فارسی در مدح علی (ع) است؛ دیوان شعر.
wikijoo: حسن_کاشی،_حسن_بن_محمود_(قرن_۸ق)