حسن واسطی

لغت نامه دهخدا

حسن واسطی. [ ح َ س َ ن ِ س ِ ] ( اِخ ) ابن قاسم بن علی بن محمدبن بادی مکنی به ابوالجوائز. کاتب نحوی ( 382-460 هَ. ق. ). او راست : شرح کتاب سیبویه. اصلش از واسط و ساکن بغداد بود و در آنجا درگذشت. ( وفیات الاعیان ) ( هدیة العارفین ج 1 ص 276 ) ( زرکلی 232 ).

حسن واسطی. [ ح َ س َ ن ِ س ِ ] ( اِخ ) رجوع به حسن بزاز شود.

فرهنگ فارسی

ابن قاسم بن علی بن محمد بن بادی مکنی بابوالجوائز اوراست شرح کتاب سیبویه اصلش از واسط و ساکن بغداد بود و در همان جا درگذشت

پیشنهاد کاربران

بپرس