[ویکی فقه] حسن و قبح ذاتی به حسن و قبح بی نیاز از واسطه در اتصاف شیء به آن دو اطلاق می شود.
حسن و قبح ذاتی، مقابل حسن و قبح عرضی و اعتباری بوده و مراد از آن این است که برخی از افعال اختیاری علت و تمام موضوع برای حکم عقلا به حسن یا قبح، می باشد؛ یعنی عقلا هر جا با این عنوان رو به رو شوند، به حسن یا قبح آن حکم می کنند، مانند: عنوان عدل و ظلم ، علم و جهل ، که عناوین عدل و علم، حسن ذاتی دارد؛ یعنی تمام موضوع برای حکم به حسن می باشد. هم چنین، ظلم و جهل، تمام موضوع برای قبح می باشد.علت این که به این قسم حسن و قبح ذاتی گفته می شود این است که این عناوین به خودی خود و به طور مستقل به حسن و قبح متصف بوده و به واسطه در اتصاف محتاج نمی باشد.
حسن و قبح ذاتی، مقابل حسن و قبح عرضی و اعتباری بوده و مراد از آن این است که برخی از افعال اختیاری علت و تمام موضوع برای حکم عقلا به حسن یا قبح، می باشد؛ یعنی عقلا هر جا با این عنوان رو به رو شوند، به حسن یا قبح آن حکم می کنند، مانند: عنوان عدل و ظلم ، علم و جهل ، که عناوین عدل و علم، حسن ذاتی دارد؛ یعنی تمام موضوع برای حکم به حسن می باشد. هم چنین، ظلم و جهل، تمام موضوع برای قبح می باشد.علت این که به این قسم حسن و قبح ذاتی گفته می شود این است که این عناوین به خودی خود و به طور مستقل به حسن و قبح متصف بوده و به واسطه در اتصاف محتاج نمی باشد.
wikifeqh: قبح_ذاتی