حسن همدانی
لغت نامه دهخدا
حسن همدانی. [ ح َ س َ ن ِ هََ م َ ] ( اِخ ) ابن احمدبن علی بن حسن عطار مکنی به ابوالعلاء مقری. درگذشته 569 هَ. ق. او راست : «اصول المآب » و جز آن. ( هدیة العارفین ج 1 ص 280 ) ( زرکلی ص 222 ) ( روضات 222 ).
حسن همدانی. [ ح َ س َ ن ِ هََ ] ( اِخ ) او راست : کتاب «الاکلیل »که بخش هشتم آن در معادن یمن بود و ابوریحان در پایان الجماهر چاپ حیدرآباد ص 268 از آن نقل کرده است.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید