حسن نومسلمان

لغت نامه دهخدا

حسن نومسلمان. [ ح َ س َ ن ِ ن َ / نُو م ُ س َ ]( اِخ ) ابن محمدحسن بزرگ امیدبن محمدبن کیا بزرگ امید. از صاحبان الموت و ملقب به جلال الدین است. وی در زمان زندگانی پدرش با سخنان او مخالفت ورزید و با خلیفه بغداد داد و ستد نامه میکرد و از پدر تبری میجست ،و چون بجای پدر نشست دین اسلام را بازگردانید و با بغداد از در آشتی درآمد، و لقب نومسلمان گرفت ، و کتب خاندان خویش بسوزاند. ( تاریخ ادبیات صفا ج 2 ص 172 ).

فرهنگ فارسی

ابن محمد حسن بزرگ امید بن محمد ابن کیا بزرگ امید از صاحب الموت و ملقب بجلال الدین است

پیشنهاد کاربران

بپرس