حسن ملک النحاه

لغت نامه دهخدا

( حسن ملک النحاة ) حسن ملک النحاة. [ ح َ س َ ن ِ م َ ل ِ کُن ْ ن ُ ] ( اِخ ) ابن صافی بن عبداﷲبن نزار بغدادی شافعی مکنی به ابونزار ( 489 - 568 هَ. ق. ). چهل سال مسافرت کرد و در دمشق درگذشت ، و سفرنامه او «التذکرة السفریه » نام دارد. و نه کتاب او در «هدیة العارفین ج 1 ص 279» یاد شده است. ( ذریعه ج 6 ص 233-234 ج 9 ص 5 ) ( زرکلی چ 1 ص 227 ).

فرهنگ فارسی

ابن صافی بن عبدالله بن نزار بغدادی شافعی مکنی به ابو نزار و سفرنامه وی التذکره السفریه نام دارد

پیشنهاد کاربران

بپرس