حسن لؤلؤئی

لغت نامه دهخدا

حسن لؤلؤئی. [ ح َ س َ ن ِ / ن ْ ل ُءْ ل ُ ئی ] ( اِخ ) ابن زیاد فقیه کوفی مکنی به ابوعلی حنفی. درگذشته 204 هَ. ق. او راست : «ادب القاضی » و «الامالی » در فروع ، و «الخراج » و «الخصال » و «الفرائض » و «المجرد» و «النفقات » و «الوصایا المأخوذیة» و «معانی الایمان ». ( انساب سمعانی ) ( هدیة العارفین ج 1 ص 266 ) ( زرکلی چ 1 ص 226 ). و در ذریعه ج 6 ص 322 از فهرست طوسی او را حسن بن علی خوانده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس