حسن فارقی
لغت نامه دهخدا
حسن فارقی. [ ح َ س َ ن ِ رِ ] ( اِخ ) ابن ابراهیم بن علی بن بُرهون قاضی واسط شافعی ( 433 - 528 هَ. ق. ). او راست : «الفتاوی » و «فوائد المهذب ». ( هدیة العارفین ج 1 ص 279 ) ( زرکلی 221 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید