حسن غندجانی. [ ح َ س َ ن ِ غ ُ دَ ] ( اِخ ) ابن احمدبن محمد اعرابی ، مکنی به ابومحمد. و منسوب به غندجان شهری در فارس بود. وی لغوی و نسابه بود و در 428 هَ. ق. درگذشت. او راست : «اسماءالاماکن » و هفت کتاب دیگر او نیز در هدیةالعارفین ( ج 1 ص 275 ) یاد شده است.
