حسن عمانی

لغت نامه دهخدا

حسن عمانی. [ ح َ س َ ن ِ ع ُم ْ ما ] ( اِخ )ابن علی بن ابوعقیل محمد شیعی امامی. درگذشته 167 هَ. ق. او راست : کتاب «الکروالفر»، «التمسک بحبل الرسول ». ( روضات ص 167 و 168 ) ( هدیةالعارفین ج 1 ص 265 ).

فرهنگ فارسی

ابن علی بن ابوعقیل محمد شیعی امامی اوراست کتاب الکر و الفر و التمسک بحبل الرسول

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] در این نوشتار زندگی نامه تفصیلی ابن ابی عقیل عمانی آورده شده است. این متن، ذیل عنوان حسن عمانی در کتاب گلشن ابرار آمده است.(متوفی: حدود ۳۲۹ق)
نام این عالم فرهیخته دوره غیبت صغری ـ اواخر سده سوم و اوائل سده چهارم قمری ـ حسن است و دو کنیه (ابو علی و ابو محمد) دارد و دور از حقیقت نیست که یک شخص دو کنیه داشته باشد. لقب هم دارد. ۱ - ابن ابی عقیل ۲ - حذاء: منسوب به کفاشی یا بازار کفش فروشان. ۳ - عمانی: چون زادگاه، محل رشد خود یا زندگی اجدادش عمان بوده است. نام پدرش نیز علی است. برخی نام دیگری برای پدرش ذکر کرده اند که مورد توجه واقع نشده است. زندگی نامه نویسان به تاریخ تولد، زادگاه، محل رشد و نمو و تحصیل و استادان او اشاره ای نکرده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس