حسن طالبی

لغت نامه دهخدا

حسن طالبی. [ ح َ س َ ن ِ ل ِ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲ اشتیبی. متخلص به طالبی و معروف به حسن دده مولوی ، شیخ زوایه قاهره بود و به قسطنطنیه شد و در 1125 هَ. ق. درگذشت. او راست : هدیةالاحوال در شرح مثنوی ناتمام. ( هدیةالعارفین ج 1 ص 297 ).

حسن طالبی. [ ح َ س َ ن ِ ل ِ ] ( اِخ ) ابن جعفربن محمد موسوی حسنی قرشی طالبی. والی مکةدر 384 هَ. ق. از طرف عبیدیان مصر بود، و سپس بر ایشان یاغی شد و به نام خویش خطبه خواند و 43 سال حکومت کرد و در 430 هَ. ق. درگذشت. ( زرکلی چ 1 ص 223 ).

فرهنگ فارسی

ابن جعفر بن محمد موسوی حسنی قرشی طالبی والی مکه از طرف عبیدیان مصر بود

پیشنهاد کاربران

بپرس