حسن صغانی. [ ح َ س َ ن ِ ص َ ] ( اِخ ) ابن محمدبن حسن بن علی بن عدوی عمری مکنی به ابوالعباس و ملقب به رضی الدین صغانی هندی ساکن بغداد بود ( 555 - 650 هَ. ق. ) و در بغداد درگذشت. او راست : «الاحکام » در فقه حنفی و جز آن که در هدیةالعارفین ( ج 1 ص 281 ) و روضات ( ص 222 ) یاد شده است.
