حسن سکری

لغت نامه دهخدا

حسن سکری. [ ح َ س َ ن ِ س َ ک َ ] ( اِخ ) ابن حسین بن عبداﷲبن عبدالرحمان بن علأبن ابی صفرةبن مهلب عتکی کوفی ، مکنی به ابوسعید بغدادی ادیب نحوی ( 212 - 275 هَ. ق. ). او راست : «الابیات السائرة»، «اشعار الفحول و القبائل »، «انساب بنی عبدالمطلب »، «شرح دیوان جران العود»، «شرح الهذلیین » و کتاب «اللصوص »، «المناهل و القری »، «النبات »، «النقائض » و «الوحوش ». ( هدیةالعارفین ج 1 ص 267 ) ( زرکلی چ 1 ص 224 ).

فرهنگ فارسی

ابن حسین بن عبدالله بن عبدالرحمان بن علائ ابن ابی صفره بن مهلب عتکی کوفی مکنی بابوسعید بغدادی ادیب نحوی اوراست الابیات السائره

پیشنهاد کاربران

بپرس