حسن زاده املی حسن

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] حسن زاده آملی حسن. آیت ‎ الله حسن زاده آملی از علمای مشهور در فلسفه، عرفان، هیئت، ریاضیات، شعر و ادب و دارای تألیفات زیادی در این علوم.
در اواخر سال 1307 هجری شمسی مطابق با 1347 قمری برابر با 1929 میلادی در از توابع لاریجان آمل دیده به جهان گشود.
نام اصلی ایشان حسن بن عبدالله طبری آملی است که به حسن زاده شهرت دارد.
مقدمات علوم حوزوی و فراگیری علومی که بین طلاب متداول است را در مسجد جامع آمل آموخت، در این دوران که شش سال طول کشید از محضر علمایی چون: آیت الله میرزا ابوالقاسم فرسیو، آیت الله غروی، آقا شیخ احمد اعتمادی، شیخ ابوالقاسم رجایی لتیکوهی، شیخ عزیز اللّه طبرسی و مرحوم عبداللّه اشراقی بهره گرفت.
سپس در سن 22 سالگی و در شهریور 1329 به تهران رفت و از محضر آیات: میرزا ابوالحسن شعرانی، حاج میرزا مهدی الهی قمشه ای، حاج شیخ محمد تقی آملی، میرزا ابوالحسن رفیعی قزوینی، شیخ محمد حسین فاضل تونی، آقا میرزا احمد آشتیانی و سید احمد لواسانی استفاده کرد.
در سال 1342 به قم عزیمت نمود و از علامه سید محمد حسین طباطبائی و برادرش سید حسن طباطبائی و آقا سید مهدی قاضی طباطبائی بهره ها برد.

دانشنامه آزاد فارسی

حسن زاده آملی حسن. حسن زادۀ آملی، حسن (آمل ۱۳۰۷ش)
حسن زاده آملی، حسن
استاد فلسفه، عارف، و قرآن پژوه ایرانی. تحصیلات مقدماتی را در مکتب خانه و مدارس جدید (تا کلاس ششم ابتدایی) گذراند. پس از آن، به مدت شش سال در مسجد جامع آمل مقدمات علوم را آموخت. در ۱۴ سالگی به تهران آمد و نزد استادانی چون شعرانی، الهی قمشه ای، محمدتقی آملی، رفیعی قزوینی و فاضل تونی تحصیل کرد. در ۱۳۴۲ش به قم کوچید و در مجلس درس آن جا، به ویژه مجلس درس علامه طباطبایی، به تحصیل ادامه داد. از آثارش: التبیان فی عدم تحریف القرآن؛ تصحیح خلاصۀ منهاج الصادقین؛ رساله ای در مراتب و درجات قرآن؛ انسان و قرآن؛ قرآن و عرفان و برهان از هم جدایی ندارند؛ عیون مسائل النفس؛ دروس هیئت؛ هزار و یک کلمه؛ هزار و یک نکته.

پیشنهاد کاربران

بپرس