حسن رباینده. [ ح ُ ن ِرُ ی َ دَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حسنی که به یک دیدن بیننده را به خود کشد و از خود ببرد : تا از آن حسن رباینده نظر یافته است آب آئینه رباینده تر از سیلاب است.صائب.غمزه رباینده و ناز رباینده نیز آمده است. ( آنندراج ).