حسن رامهرمزی. [ ح َ س َ ن ِ هَُ م ُ ] ( اِخ ) ابن عبدالرحمان بن خلاد فارسی حافظ، مکنی به ابومحمد. درگذشته 360 هَ. ق. او راست : «ادب الموائد» «ادب الناطق »، «امام التنزیل » وهفده کتاب دیگر. ( هدیة العارفین ج 1 صص 270 - 271 ).
