حسن دمشقی

لغت نامه دهخدا

حسن دمشقی. [ ح َ س َ ن ِ دِ م َ ] ( اِخ ) ابن رجأبن ابراهیم بن عبداﷲ حنفی. درگذشته 765 هَ. ق. احوال او در هدیةالعارفین ( ج 1 ص 286 ) بنقل از صفوةالادباء آمده است.

حسن دمشقی. [ ح َ س َ ن ِ دِ م َ ] ( اِخ ) ابن وهب بن محمدبن علی شاعر درگذشته 475 هَ. ق. او راست : «بهجةالزمان » در ادب و «زمام الصبا». ( هدیةالعارفین ج 1 ص 276 ).

فرهنگ فارسی

ابن وهب بن محمد بن علی شاعر اوراست بهجه الزمان در ادب و زمام الصبا

پیشنهاد کاربران

بپرس