حسن حبیبی ( متولد ۱۸ بهمن ۱۳۱۸ کرمان ) بازیکن سابق تیم های فوتبال باشگاه شاهین، تاج ( استقلال ) و پاس تهران است. او بعد از انقلاب، اولین کسی است که سمت سرمربی تیم ملی فوتبال ایران را به عهده داشته است. حبیبی از مفاخر و بزرگان فوتبال ملی و باشگاهی ایران بوده و شاگردان بسیاری تربیت کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
حسن حبیبی در سال ۱۳۱۸ در کرمان به دنیا آمد. بعد از انتقال پدرش به تهران با خانواده اش ساکن محله چهارصددستگاه درتهران شد. او در زمین های خاکی همان محله فوتبال را آغاز کرد و همان جا بود که مورد توجه عباس اکرامی پدر باشگاه داری نوین در ایران قرار گرفت و وارد تیم های پایه باشگاه شاهین مانند پولاد، کولاک و اتم شد و فوتبال را زیر نظر اکبر کیا و آذرنرسه تاری وردی آموخت.
بعد از مدتی کوتاه عضویت در باشگاه شاهین و در پی اختلاف با مدیران تیم شاهین به تیم تاج پیوست و یکی از نخستین انتقالات جنجالی فوتبال ایران را رقم زد چرا که بسیاری از شاگردان و همراهان او در تیم شاهین محله چهارصد دستگاه به همراه او راهی تیم رقیب یعنی تاج شدند. او تا سال ۱۳۴۱ در خدمت باشگاه تاج بود اما همچون نفراتی چون محمد رنجبر و حشمت مهاجرانی با تشکیل رسمی تیم پاس پیراهن این تیم را در سال ۱۳۴۲ به تن کرد.
حسن حبیبی تا سال ۱۳۴۹ در خدمت باشگاه پاس بود و سپس با پیراهن این تیم از فوتبال خداحافظی کرد. طی دوران بازیگری، حبیبی یکی از بهترین های تیم ملی و سال ها کاپیتان این تیم بود.
حسن حبیبی در سال ۱۳۴۸ از سوی مجله کیهان ورزشی به عنوان مرد سال فوتبال ایران برگزیده شد.
او در سال ۱۳۳۸ در مسابقات مقدماتی جام ملت های آسیا در کرالای هندوستان وقتی تنها ۲۰ ساله بود یار تیم ملی شد و آخرین بار در سال ۱۳۴۹ وقتی ۳۱ ساله شده بود پیراهن تیم ملی را برتن کرد.
در دوران حضور در تیم ملی فوتبال صاحب ۲ افتخار عمده شد. یکی صعود به مسابقات فوتبال المپیک ۱۹۶۴ توکیو و حضور در این رقابتها و سپس قهرمانی در مسابقات فوتبال جام ملتهای ۱۹۶۸ آسیا، اما او صاحب موفقیتهای دیگری در این عرصه نیز بود، قهرمانی در مسابقات جام عمران منطقه ای در سال ۱۳۴۴ از این دست موفقیتها بوده است.
بازی خداحافظی او از بازی های ملی در تاریخ ۱۸ بهمن ۱۳۴۹ در حضور بیست هزار نفر در امجدیه برگزار شد. در این بازی تیمی منتخب از بازیکنان تیم های ملی سال های قبل با کاپیتانی او به مصاف تیم منتخب جوانان تهران رفت. استنلی ماتیوس کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال انگلیس و اولین برنده توپ طلای اروپا که برای برگزاری کلاس آموزشی و شرکت در یک بازی در آبادان در ایران حضور داشت، در این بازی به میدان رفت و کاپیتانی منتخب جوانان را بر عهده داشت.
... [مشاهده متن کامل]
حسن حبیبی در سال ۱۳۱۸ در کرمان به دنیا آمد. بعد از انتقال پدرش به تهران با خانواده اش ساکن محله چهارصددستگاه درتهران شد. او در زمین های خاکی همان محله فوتبال را آغاز کرد و همان جا بود که مورد توجه عباس اکرامی پدر باشگاه داری نوین در ایران قرار گرفت و وارد تیم های پایه باشگاه شاهین مانند پولاد، کولاک و اتم شد و فوتبال را زیر نظر اکبر کیا و آذرنرسه تاری وردی آموخت.
بعد از مدتی کوتاه عضویت در باشگاه شاهین و در پی اختلاف با مدیران تیم شاهین به تیم تاج پیوست و یکی از نخستین انتقالات جنجالی فوتبال ایران را رقم زد چرا که بسیاری از شاگردان و همراهان او در تیم شاهین محله چهارصد دستگاه به همراه او راهی تیم رقیب یعنی تاج شدند. او تا سال ۱۳۴۱ در خدمت باشگاه تاج بود اما همچون نفراتی چون محمد رنجبر و حشمت مهاجرانی با تشکیل رسمی تیم پاس پیراهن این تیم را در سال ۱۳۴۲ به تن کرد.
حسن حبیبی تا سال ۱۳۴۹ در خدمت باشگاه پاس بود و سپس با پیراهن این تیم از فوتبال خداحافظی کرد. طی دوران بازیگری، حبیبی یکی از بهترین های تیم ملی و سال ها کاپیتان این تیم بود.
حسن حبیبی در سال ۱۳۴۸ از سوی مجله کیهان ورزشی به عنوان مرد سال فوتبال ایران برگزیده شد.
او در سال ۱۳۳۸ در مسابقات مقدماتی جام ملت های آسیا در کرالای هندوستان وقتی تنها ۲۰ ساله بود یار تیم ملی شد و آخرین بار در سال ۱۳۴۹ وقتی ۳۱ ساله شده بود پیراهن تیم ملی را برتن کرد.
در دوران حضور در تیم ملی فوتبال صاحب ۲ افتخار عمده شد. یکی صعود به مسابقات فوتبال المپیک ۱۹۶۴ توکیو و حضور در این رقابتها و سپس قهرمانی در مسابقات فوتبال جام ملتهای ۱۹۶۸ آسیا، اما او صاحب موفقیتهای دیگری در این عرصه نیز بود، قهرمانی در مسابقات جام عمران منطقه ای در سال ۱۳۴۴ از این دست موفقیتها بوده است.
بازی خداحافظی او از بازی های ملی در تاریخ ۱۸ بهمن ۱۳۴۹ در حضور بیست هزار نفر در امجدیه برگزار شد. در این بازی تیمی منتخب از بازیکنان تیم های ملی سال های قبل با کاپیتانی او به مصاف تیم منتخب جوانان تهران رفت. استنلی ماتیوس کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال انگلیس و اولین برنده توپ طلای اروپا که برای برگزاری کلاس آموزشی و شرکت در یک بازی در آبادان در ایران حضور داشت، در این بازی به میدان رفت و کاپیتانی منتخب جوانان را بر عهده داشت.
حسن ابراهیم حبیبی ( ۱۵ اسفند ۱۳۱۵ – ۱۲ بهمن ۱۳۹۱ ) سیاستمدار اصلاح طلب ایرانی، از اعضای برجسته نهضت آزادی و حزب جمهوری اسلامی و حقوقدان مشهور و دولتمرد ایرانی بود که از فروردین تا شهریور ۱۳۷۶ به عنوان نخستین دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام خدمت کرد. وزیر ارشاد دولت بازرگان، وزیر علوم و آموزش عالی و پس از آن وزیر دادگستری دولت میرحسین موسوی، اولین معاون اول رئیس جمهور ایران در هر دو دولت اکبر هاشمی رفسنجانی و دولت اولِ سید محمد خاتمی بود. حبیبی دارای مدرک دکترای جامعه شناسی و حقوق از دانشگاه سوربون بود. وی همچنین رئیس بنیاد ایران شناسی و از جمله حقوق دانانی بود که پس از انقلاب ایران، پیش نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی را با استفاده از قوانین اساسی سایر کشورها تهیه کرد. او تا پایان عمر عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجمع تشخیص مصلحت نظام بود. وی عضو دیوان داوری بین المللی، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مدیر گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی نیز بود.
... [مشاهده متن کامل]
حسن حبیبی در نخستین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ۱۳۵۸ کاندیدا شد و مورد حمایت حزب جمهوری اسلامی هم قرار گرفت اما با ۶۷۶ هزار رأی معادل ۴٫۸٪ آراء پس از ابوالحسن بنی صدر و احمد مدنی در رده سوم قرار گرفت. وی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶ هم قرار بود به دعوت حزب کارگزاران سازندگی ایران نامزد ریاست جمهوری شود اما با کاندیداتوری سید محمد خاتمی از سوی جناح چپ، از کاندیداتوری خودداری کرد تا آرای این جریان در برابر ناطق نوری و محمدی ری شهری نشکند. او هم چنین در زمان اعدام دسته جمعی زندانیان سیاسی ایران در تابستان ۱۳۶۷ وزیر دادگستری بود و عفو بین الملل معتقد است که حبیبی از اعدام ها با خبر بود. دو سال پس از فوت وی، در سال ۱۳۹۳ نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر برای سال ها فعالیت فرهنگی به خانواده اش اهدا شد.
• وزیر فرهنگ و آموزش عالی،
• نخستین رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی،
• وزیر دادگستری
• عضو حقوقدان شورای نگهبان
• معاون اول رئیس جمهوری،
• عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی،
• عضو هیئت امنای فرهنگستان های جمهوری اسلامی ایران،
• عضو هیئت امنای کتابخانه مجلس شورای اسلامی،
• عضو کمیسیون ملّی یونسکو ( ایران ) ،
• عضو دیوان داوری ( لاهه ) .
• دریافت کنندهٔ نشان استقلال ۲/۴/۱۳۷۶،
• رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مدیر گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، رئیس بنیاد ایران شناسی.
• عضو شورای بازنگری قانون اساسی
... [مشاهده متن کامل]
حسن حبیبی در نخستین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ۱۳۵۸ کاندیدا شد و مورد حمایت حزب جمهوری اسلامی هم قرار گرفت اما با ۶۷۶ هزار رأی معادل ۴٫۸٪ آراء پس از ابوالحسن بنی صدر و احمد مدنی در رده سوم قرار گرفت. وی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶ هم قرار بود به دعوت حزب کارگزاران سازندگی ایران نامزد ریاست جمهوری شود اما با کاندیداتوری سید محمد خاتمی از سوی جناح چپ، از کاندیداتوری خودداری کرد تا آرای این جریان در برابر ناطق نوری و محمدی ری شهری نشکند. او هم چنین در زمان اعدام دسته جمعی زندانیان سیاسی ایران در تابستان ۱۳۶۷ وزیر دادگستری بود و عفو بین الملل معتقد است که حبیبی از اعدام ها با خبر بود. دو سال پس از فوت وی، در سال ۱۳۹۳ نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر برای سال ها فعالیت فرهنگی به خانواده اش اهدا شد.
• وزیر فرهنگ و آموزش عالی،
• نخستین رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی،
• وزیر دادگستری
• عضو حقوقدان شورای نگهبان
• معاون اول رئیس جمهوری،
• عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی،
• عضو هیئت امنای فرهنگستان های جمهوری اسلامی ایران،
• عضو هیئت امنای کتابخانه مجلس شورای اسلامی،
• عضو کمیسیون ملّی یونسکو ( ایران ) ،
• عضو دیوان داوری ( لاهه ) .
• دریافت کنندهٔ نشان استقلال ۲/۴/۱۳۷۶،
• رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مدیر گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، رئیس بنیاد ایران شناسی.
• عضو شورای بازنگری قانون اساسی
