حسن حاینی
لغت نامه دهخدا
حسن حاینی. [ ح َ س َ ن ِ ی ِ] ( اِخ ) ابن علی بن حسن عاملی. شاعر است و مجموعه قصاید دارد که در آن امیر فخرالدین بن معن را ستوده و در سال 1025 هَ. ق. درگذشته است. ( زرکلی بنقل از خلاصةالاثر ج 2 ص 29 ) ( ذریعه ج 9 ص 239 بنقل از امل الامل ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید