حسن تنیسی

لغت نامه دهخدا

حسن تنیسی. [ ح َ س َ ن ِ ت َ ] ( اِخ ) ابن علی بن احمدبن ابوبکر محمدبن خلف بن زیاد ( 306 - 393 هَ. ق. ) بغدادی الاصل. و تنیس از بلاد مصر است. وی معروف به ابن وکیع بود. او راست : «بحرالاوهام ». و نه کتاب دیگر او نیز در هدیةالعارفین ( ج 1 ص 274 ) یاد شده است. رجوع به وفیات الاعیان و اعلام زرکلی چ 1 ص 232 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس