حسن بزاز

لغت نامه دهخدا

حسن بزاز. [ ح َ س َ ن ِ بَزْ زا ] ( اِخ ) ابن صباح مکنی به ابوعلی واسطی ، در 249 هَ. ق. درگذشت. او راست : «العمل بذات الحلق » و کتاب «الکرة». ( هدیةالعارفین ج 1 ص 266 ).

فرهنگ فارسی

ابن صباح مکنی بابوعلی واسطی اوراست العمل بذات الحلق و کتاب الکره

پیشنهاد کاربران

بپرس