حسن بانیی. [ ح َ س َ ن ِ ن ِ ] ( اِخ ) ابن موسی کرد شافعی. صوفی ، در بانه متولد شد و در دمشق به سال 1148 هَ. ق. درگذشت. او راست : شرح الحکم در عرفان و شرح عوامل جرجانی در نحو، و جز آنها که در اعلام زرکلی ( چ 1 ص 242 ) بنقل از سلک الدرر یاد شده است. وکتب دیگر او در هدیةالعارفین ( ج 1 ص 298 ) آمده است.
