حسن امدی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] حسن آمدی. آمِدی، حسن بن بِشر بن یحیی بصری، مکنّی به ابوالقاسم (د ۳۷۱ق/۹۸۱م)، نحوی و ناقد شعر بود.
اصل او از آمد، ولی تولّد و وفاتش در بصره بود.معاصر ابن ندیم بود و نزد بزرگانی چون علی بن سلیمان ابن اخفش ، ابن اسحاق زجاج ، حامض ، ابن سراج ، ابن درید و نفطویه و غیره شاگردی کرد.شعر خوب می گفت و در نقد شعر استاد و به گفتۀ ابن ندیم «ملیح التّصنیف و جیّد التّألیف» بود.در جوانی به عنوان کاتبِ ابوجعفر هارون بن محمد ، رسول حکمران عمان در بغداد ، به کار مشغول شد، و سپس در زادگاه خویش به خدمت دستگاه اوقاف درآمد.
اصل او از آمد، ولی تولّد و وفاتش در بصره بود.معاصر ابن ندیم بود و نزد بزرگانی چون علی بن سلیمان ابن اخفش ، ابن اسحاق زجاج ، حامض ، ابن سراج ، ابن درید و نفطویه و غیره شاگردی کرد.شعر خوب می گفت و در نقد شعر استاد و به گفتۀ ابن ندیم «ملیح التّصنیف و جیّد التّألیف» بود.در جوانی به عنوان کاتبِ ابوجعفر هارون بن محمد ، رسول حکمران عمان در بغداد ، به کار مشغول شد، و سپس در زادگاه خویش به خدمت دستگاه اوقاف درآمد.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید