حسن اعصم قرمطی

او در سال ۹۶۸ حملاتی را به اخشیدیان رهبری کرد و دمشق و رمله را تصرف کرد و تعهداتی برای خراج گرفت. پس از فتح مصر توسط فاطمیان و سرنگونی اخشیدیان، در سال های ۹۷۱–۹۷۴، اعصم حملاتی را علیه خلافت فاطمیان رهبری کرد که شروع به پیشروی در سوریه کرده بودند. قرمطیان بارها فاطمیان را از سوریه بیرون کردند و دو بار در سال های ۹۷۱ و ۹۷۴ به مصر حمله کردند، پیش از آنکه در دروازه های قاهره شکست خوردند و به عقب رانده شدند. اعصم به جنگ علیه فاطمیان، که اکنون در کنار ژنرال ترک آلپتکین بودند، تا زمان مرگش در مارس ۹۷۷ ادامه داد. در سال بعد، فاطمیون موفق شدند بر متحدان غلبه کنند و با قرمطیان پیمانی منعقد کردند که نشان دهنده پایان تهاجم آنها به سوریه بود.
حسن اعصم در احساء، پایتخت دولت قرمطی بحرین، در ۸۹۱ از احمد، پسر بنیانگذار دولت قرمطیان، ابوسعید جنابی به دنیا آمد. قدرت به طور جمعی در میان پسران ابوسعید بود، اگرچه کوچک ترین آنها، ابوطاهر جنابی تا زمان مرگش در سال ۹۴۴ شخصیت غالب بود. پس از مرگ ابوطاهر، برادران او تا دهه ۹۷۰ به طور جمعی قدرت را در دست داشتند، تا زمانی که برخی از آنان فوت کردند. در این مرحله، پسران آنها ( اعصم و پسرعموهایش ) در شورای حاکمیت پذیرفته شدند. این بدان معناست که اگرچه اعصم رهبر نظامی اصلی قرمطیان در لشکرکشی هایشان به خارج از کشور بود، اما در حقیقت قدرت همچنان نزد عموهای او بود که آخرین آنها، ابویعقوب یوسف، در سال ۹۷۷ درگذشت.