حسن اصفهانی

لغت نامه دهخدا

حسن اصفهانی. [ ح َ س َ ن ِ اِ ف َ ] ( اِخ ) برادر حاج عبداﷲ عطار از شاعران سده یازدهم. نصرآبادی مثنوی «خروسیه » را بدو نسبت داده است. ( ذریعه ج 9 ص 240 ). و او راست : مثنوی «فتح نامه ». ( کشف الظنون ). رجوع به حسن یزدی شود.

حسن اصفهانی. [ ح َ س َ ن ِ اِ ف َ ] ( اِخ ) نامش حسنعلی بود و متولی مزار شهیدیه محل قتل صفی میرزا صفوی به دست شاه عباس اول بود. احوال او در ذریعه ( ج 9 ص 241 ) بنقل از نصرآبادی و تذکره غنی آمده است. تخلص او حسن بوده است.

فرهنگ فارسی

نامش حسنعلی بود و متولی مزار شهیدیه محل قتل صفی میرزا صفوی بدست شاه عباس اول بود

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حسن اصفهانی (ابهام زدایی). حسن اصفهانی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • میرزا حسن اصفهانی، صفی علیشاه، لقب میرزا حسن اصفهانی، از صوفیان بزرگ سلسله نعمت اللهی• تاج الدین حسن اصفهانی، از علمای اصفهان در اواخر قرن یازدهم و از شاگردان علامه مجلسی• سیدحسن اصفهانی مسقطی، از شاگردان عرفانی سیدعلی قاضی طباطبایی در عرفان نظری و عملی
...

پیشنهاد کاربران

بپرس