حسن چلیپا مشهور به اسماعیل زاده ( زاده ۱۳۰۱ زنجان _ درگذشته ۲۰ بهمن ۱۳۸۵ ) در تهران نقاش قهوه خانه ای ایرانی بود.
فرزند او کاظم چلیپا نیز از هنرمندان مشهور پس از انقلاب در ایران می باشد.
استاد منیژه آرمین در کتاب «کیمیاگران نقش، زندگی نامه داستانی هفت نقاش» در قسمت پرده عشق مطالب جالبی را دربارهٔ استاد حسن اسماعیل زاده نوشته است.
... [مشاهده متن کامل]
استاد حسن چلیپا که تخلص هنری خویش ( اسماعیل زاده ) را از نام پدر ( اسماعیل ) وام گرفته است، در سال ۱۳۰۱ در زنجان چشم به جهان گشود. لیکن پیش از به دنیا آمدن او، پدر ایشان رخت از جهان بربست. وی با مدد از استعداد خدادادی از همان اوان کودکی به دلیل شور و شوق و علاقه ای که به هنر نقاشی داشت، تجربه های نخستین نقش آفرینی را کسب کرد در کودکی همراه خانواده اش به تهران مهاجرت کرد و در سن ۸ سالکی مادر که علاقهٔ وافر فرزند را به نقاشی دریافته بود مرحوم استاد محمد مدبر را به جهت تعلیم به او برگزید. اشتیاق بی اندازهٔ شاگرد و تبحر استاد چنان کرد که اسماعیل زاده، هنرمندی خلاق و نقاشی صاحب قلم شد. وی۱۴ سال نزد استاد رمز قلم کشیدن و هنر رنگ آمیزی را آموخت؛ چنان که نقاشی های او خط و سبک و رنگ قلم استادش مدبر را می نمود. این همکاری از یک سو موجب گرایش نقاش مستعد و جوان به شیوه و شگرد استادش محمد مدبر شد و از سوی دیگرعامل رونق نقاشی های خیالی ساز مذهبی و شاهنامه ای نزد عامه مردم شد. شگفتا که او چه در دوران حیات استاد محمد مدبر و چه پس ازمرگ ایشان چنان تشابهاتی ازنظر رنگ و طرح با استاد مدبر آشکارساخت که بسیاری هنگام داوری تابلوهای آن دو درتشخیص صاحب آن دچاره حیرت و تردید می شدند چنان که امروز هم او را مدبر زنده ( ثانی ) نام نهادند.
وی در میان رنگ ها رنگ های تلخ و تیره مانند قهوه ای ( اکر ) را بیش از رنگ های دیگر دوست دارد. در پس زمینه نقاشی های تابلوهایش این رنگ ها به خوبی نمایان است. استاد حسن اسماعیل زاده ذاتاً یک هنرمند است؛ زیرا جدای از یافته های خود از استادش آثاری که در طول زندگی. پر پرکتش خلق کرده است، سرشار از تنوع است. در دوران فعالیت هنری خود مجموعه ای غنی از آثاری را خلق کرده است که بیانگر هویتی ویژه از هتر نقاشی های ایرانی است. ترسیم موضوع تابلوی قهوه خانه برای اولین بار در نقاشی های قهوه خانه ای و توجه به صحنه های روزمره زندگی مردم و آداب و رسوم آن ها از ویژگی های آثار استاد اسماعیل زاده است. مانند تابلوهای قهوه خانه زمان قدیم، قهوه خانه نودانک ( شمیران ) عقدکنان، چاوش خوانی، حنابندان زمان قدیم. بقال کم فروش. ختنه سورون زمان قدیم. شب چله زمان قدیم و… زیرا پاسخگویی به نیازهای عاطفی درونی خود که از خصوصیات یک هنرمند واقعی است دقیقاً در آثار ایشان دیده می شود. همچنین توجه به منظره سازی و تأثیرگیری از فضاهای مختلف. حسن اسماعیل زاده به طراحی اهمیت ویژه ای می دادند. طراحیهای سریع و کلی که برای شروع تابلو با قلم و رنگ یا زغال رو بوم می زنند بقدری زیبا و استادان است که تعجب برانگیز است زیرا ایشان آموزشی برای طراحی تند ( اسکیس ) یاکلی بینی ( فضاسازی اولیه ) در طراحی آنگونه که در دانشگاه ها آموزش داده می شود ندیده اند. با وجود این در آثار نقاشی استاد اسماعیل زاده دقت در طراحی درست و قابل قبول و تأکید بسیار بوده است و این از نکات مهم و ویژگی های منحصربه فردی است که در آثار این استاد دیده می شود. استاد اسماعیل زاده تابلوهای زیادی درزمینهٔ حماسه های مذهبی و ملی موضوع های رزمی و بزمی و آداب و سنن مردم کشیده است. ازجمله نقاشی های وی خیمه گاه سید الشهد ا. جنگ های حضرت علی ( ع ) - آتش رفتن سیاوش، کشته شدن دیو سفید به دست رستم، بهرام و گلندام، پرده های درویشی؛ و در ارتباط با آداب و سنن مردم تابلوهایی با شب عقد کنان حنابندان. قهوه خانه زمان قدیم. شب یلدای زمان قدیم خواستگاری و. . طراحی کرده است. وی یکی از چهره های مطرح و از ستون های پایدار نقاشی خیالی ساز قهوه خانه ای به حساب می آید. استاد اسماعیل زاده در زمان حیات خود با برپایی نمایشگاه های متعدد انفرادی شرکت درچندین نمایشگاه جمعی داخلی و خارجی نظر بسیاری از دوستداران و منتقدان هنری را به خود جلب نمود برخی از تابلوهای استاد در موزه سعدآباد، موزه رضا عباسی، موزه کندلوس، موزه هنرهای دینی امام علی و موزه هنرهای معاصر تهران نگهداری می شود.
فرزند او کاظم چلیپا نیز از هنرمندان مشهور پس از انقلاب در ایران می باشد.
استاد منیژه آرمین در کتاب «کیمیاگران نقش، زندگی نامه داستانی هفت نقاش» در قسمت پرده عشق مطالب جالبی را دربارهٔ استاد حسن اسماعیل زاده نوشته است.
... [مشاهده متن کامل]
استاد حسن چلیپا که تخلص هنری خویش ( اسماعیل زاده ) را از نام پدر ( اسماعیل ) وام گرفته است، در سال ۱۳۰۱ در زنجان چشم به جهان گشود. لیکن پیش از به دنیا آمدن او، پدر ایشان رخت از جهان بربست. وی با مدد از استعداد خدادادی از همان اوان کودکی به دلیل شور و شوق و علاقه ای که به هنر نقاشی داشت، تجربه های نخستین نقش آفرینی را کسب کرد در کودکی همراه خانواده اش به تهران مهاجرت کرد و در سن ۸ سالکی مادر که علاقهٔ وافر فرزند را به نقاشی دریافته بود مرحوم استاد محمد مدبر را به جهت تعلیم به او برگزید. اشتیاق بی اندازهٔ شاگرد و تبحر استاد چنان کرد که اسماعیل زاده، هنرمندی خلاق و نقاشی صاحب قلم شد. وی۱۴ سال نزد استاد رمز قلم کشیدن و هنر رنگ آمیزی را آموخت؛ چنان که نقاشی های او خط و سبک و رنگ قلم استادش مدبر را می نمود. این همکاری از یک سو موجب گرایش نقاش مستعد و جوان به شیوه و شگرد استادش محمد مدبر شد و از سوی دیگرعامل رونق نقاشی های خیالی ساز مذهبی و شاهنامه ای نزد عامه مردم شد. شگفتا که او چه در دوران حیات استاد محمد مدبر و چه پس ازمرگ ایشان چنان تشابهاتی ازنظر رنگ و طرح با استاد مدبر آشکارساخت که بسیاری هنگام داوری تابلوهای آن دو درتشخیص صاحب آن دچاره حیرت و تردید می شدند چنان که امروز هم او را مدبر زنده ( ثانی ) نام نهادند.
وی در میان رنگ ها رنگ های تلخ و تیره مانند قهوه ای ( اکر ) را بیش از رنگ های دیگر دوست دارد. در پس زمینه نقاشی های تابلوهایش این رنگ ها به خوبی نمایان است. استاد حسن اسماعیل زاده ذاتاً یک هنرمند است؛ زیرا جدای از یافته های خود از استادش آثاری که در طول زندگی. پر پرکتش خلق کرده است، سرشار از تنوع است. در دوران فعالیت هنری خود مجموعه ای غنی از آثاری را خلق کرده است که بیانگر هویتی ویژه از هتر نقاشی های ایرانی است. ترسیم موضوع تابلوی قهوه خانه برای اولین بار در نقاشی های قهوه خانه ای و توجه به صحنه های روزمره زندگی مردم و آداب و رسوم آن ها از ویژگی های آثار استاد اسماعیل زاده است. مانند تابلوهای قهوه خانه زمان قدیم، قهوه خانه نودانک ( شمیران ) عقدکنان، چاوش خوانی، حنابندان زمان قدیم. بقال کم فروش. ختنه سورون زمان قدیم. شب چله زمان قدیم و… زیرا پاسخگویی به نیازهای عاطفی درونی خود که از خصوصیات یک هنرمند واقعی است دقیقاً در آثار ایشان دیده می شود. همچنین توجه به منظره سازی و تأثیرگیری از فضاهای مختلف. حسن اسماعیل زاده به طراحی اهمیت ویژه ای می دادند. طراحیهای سریع و کلی که برای شروع تابلو با قلم و رنگ یا زغال رو بوم می زنند بقدری زیبا و استادان است که تعجب برانگیز است زیرا ایشان آموزشی برای طراحی تند ( اسکیس ) یاکلی بینی ( فضاسازی اولیه ) در طراحی آنگونه که در دانشگاه ها آموزش داده می شود ندیده اند. با وجود این در آثار نقاشی استاد اسماعیل زاده دقت در طراحی درست و قابل قبول و تأکید بسیار بوده است و این از نکات مهم و ویژگی های منحصربه فردی است که در آثار این استاد دیده می شود. استاد اسماعیل زاده تابلوهای زیادی درزمینهٔ حماسه های مذهبی و ملی موضوع های رزمی و بزمی و آداب و سنن مردم کشیده است. ازجمله نقاشی های وی خیمه گاه سید الشهد ا. جنگ های حضرت علی ( ع ) - آتش رفتن سیاوش، کشته شدن دیو سفید به دست رستم، بهرام و گلندام، پرده های درویشی؛ و در ارتباط با آداب و سنن مردم تابلوهایی با شب عقد کنان حنابندان. قهوه خانه زمان قدیم. شب یلدای زمان قدیم خواستگاری و. . طراحی کرده است. وی یکی از چهره های مطرح و از ستون های پایدار نقاشی خیالی ساز قهوه خانه ای به حساب می آید. استاد اسماعیل زاده در زمان حیات خود با برپایی نمایشگاه های متعدد انفرادی شرکت درچندین نمایشگاه جمعی داخلی و خارجی نظر بسیاری از دوستداران و منتقدان هنری را به خود جلب نمود برخی از تابلوهای استاد در موزه سعدآباد، موزه رضا عباسی، موزه کندلوس، موزه هنرهای دینی امام علی و موزه هنرهای معاصر تهران نگهداری می شود.
