سید حسن اجتهادی ( زادهٔ ۳ دی ۱۳۲۵ در کازرون – درگذشتهٔ ۸ خرداد ۱۳۹۷ در شیراز ) شاعر و ادیب معاصر ایرانی بود.
سید حسن اجتهادی در سوم دی ماه سال ۱۳۲۵ که مشهور به سال نهضتی یا جنگ نهضت است در شهر کازرون متولد شد. وی در خودزندگی نوشت خود گفته است: «سال های دبستان را در کازرون و دبیرستان را در شیراز سپری کردم؛ تحصیلات عالی را در رشته زبان و ادبیات فارسی در تهران به پایان رساندم ( و پیشهٔ معلمی در پیش گرفتم ) . از کلاس دوم ابتدایی شعر می گفتم و در کلاس چهارم بود که اولین کارم که یک دوبیتی بود در مجلهٔ اطلاعات بانوان به چاپ رسید؛ پریشان مرغک بشکسته بالم/ خروشان موج دریای خیالم/ هم آغوشم به تنهایی و اندوه/ دگرگون حالت و قامت هلالم»
... [مشاهده متن کامل]
او در خانواده ای اهل علم و ادب رشد کرد. برادر بزرگتر او سید محمد ( ناصر ) اجتهادی با نام مستعار «شبیه الشعراء کازرونی» از طنز پردازان معاصر بود. اجتهادی که در بین بسیاری از ادب دوستان و شاعران شهرش به «آبی ترین شاعر» مشهور بود در صبح ۸ خرداد ماه ۱۳۹۷ بعد از چندین روز بیهوشی ( در بیمارستان نمازی شیراز ) دار فانی را وداع گفت.
اگرچه غزل های حسن اجتهادی از شهرت بیشتری برخوردار است اما او در بیشتر قالب ها شعر می سرود. قصیده، مثنوی، رباعی و دوبیتی از قالب های قدیم است که اجتهادی در آن ها طبع آزمایی کرده است. شعرهای نیمایی و بی وزن او نیز خواندنی و دارای نوآوری و استحکام ذهنی و زبانی است.
فعالیت اجتهادی تنها در حوزه شعر خلاصه نمی شود. او علاوه بر پ‍‍ژوهش در متون ادبی گذشته و معاصر در حوزه نمایشنامه نویسی و فیلم نامه نویسی نیز فعالیت می کرد.
غزل های جنوبی تنها کتابی است که در سال ۱۳۸۱ از اجتهادی چاپ شده است. اما کتاب هایی در جشن تغزل ( بیانیه های غزل مدرن معاصر ) ، اشکال و تصاویر ( شامل ابداعات و نوآوری هایی در شعر کلاسیک - ترکیب و تلفیق قوالب و اسالیب شعر سنتی و ایجاد فرم هایی تازه ) ، ترانه های شبنم و گلبرگ ( دوبیتی ها و رباعی ها ) ، انسان آفتاب و افق ( شعرهای آزاد و نیمایی و سپید ) ، رهگذر و پل های طولانی ( قصیده ها و مثنوی ها ) ، حقیقت پیروز می شود ( نمایشنامه ) ، در شهر دیوارها ( فیلم نامه ها و چند نقد و مقاله در مورد سینما ) ، اوزان غزلیات حافظ ( تقسیم بندی بحور غزل ها ) ، تبسم و مهمیز ( نوشته ها، شعرها و قصه هایی به طنز ) و … را آماده چاپ دارد.
سید حسن اجتهادی در سوم دی ماه سال ۱۳۲۵ که مشهور به سال نهضتی یا جنگ نهضت است در شهر کازرون متولد شد. وی در خودزندگی نوشت خود گفته است: «سال های دبستان را در کازرون و دبیرستان را در شیراز سپری کردم؛ تحصیلات عالی را در رشته زبان و ادبیات فارسی در تهران به پایان رساندم ( و پیشهٔ معلمی در پیش گرفتم ) . از کلاس دوم ابتدایی شعر می گفتم و در کلاس چهارم بود که اولین کارم که یک دوبیتی بود در مجلهٔ اطلاعات بانوان به چاپ رسید؛ پریشان مرغک بشکسته بالم/ خروشان موج دریای خیالم/ هم آغوشم به تنهایی و اندوه/ دگرگون حالت و قامت هلالم»
... [مشاهده متن کامل]
او در خانواده ای اهل علم و ادب رشد کرد. برادر بزرگتر او سید محمد ( ناصر ) اجتهادی با نام مستعار «شبیه الشعراء کازرونی» از طنز پردازان معاصر بود. اجتهادی که در بین بسیاری از ادب دوستان و شاعران شهرش به «آبی ترین شاعر» مشهور بود در صبح ۸ خرداد ماه ۱۳۹۷ بعد از چندین روز بیهوشی ( در بیمارستان نمازی شیراز ) دار فانی را وداع گفت.
اگرچه غزل های حسن اجتهادی از شهرت بیشتری برخوردار است اما او در بیشتر قالب ها شعر می سرود. قصیده، مثنوی، رباعی و دوبیتی از قالب های قدیم است که اجتهادی در آن ها طبع آزمایی کرده است. شعرهای نیمایی و بی وزن او نیز خواندنی و دارای نوآوری و استحکام ذهنی و زبانی است.
فعالیت اجتهادی تنها در حوزه شعر خلاصه نمی شود. او علاوه بر پ‍‍ژوهش در متون ادبی گذشته و معاصر در حوزه نمایشنامه نویسی و فیلم نامه نویسی نیز فعالیت می کرد.
غزل های جنوبی تنها کتابی است که در سال ۱۳۸۱ از اجتهادی چاپ شده است. اما کتاب هایی در جشن تغزل ( بیانیه های غزل مدرن معاصر ) ، اشکال و تصاویر ( شامل ابداعات و نوآوری هایی در شعر کلاسیک - ترکیب و تلفیق قوالب و اسالیب شعر سنتی و ایجاد فرم هایی تازه ) ، ترانه های شبنم و گلبرگ ( دوبیتی ها و رباعی ها ) ، انسان آفتاب و افق ( شعرهای آزاد و نیمایی و سپید ) ، رهگذر و پل های طولانی ( قصیده ها و مثنوی ها ) ، حقیقت پیروز می شود ( نمایشنامه ) ، در شهر دیوارها ( فیلم نامه ها و چند نقد و مقاله در مورد سینما ) ، اوزان غزلیات حافظ ( تقسیم بندی بحور غزل ها ) ، تبسم و مهمیز ( نوشته ها، شعرها و قصه هایی به طنز ) و … را آماده چاپ دارد.
