حسرتی هندی

لغت نامه دهخدا

حسرتی هندی. [ ح َ رَ ی ِ هَِ ] ( اِخ ) نواب مصطفی خان بن نواب مرتضی خان فرخ آبادی یکی از امرای هندوستان. وی اصلاً از مردم همدان ایران است پس از انقراض سلطنت دهلی پدر او مرتضی خان دست خیانت بجانب انگلیسیان دراز کرد و بر مخالفت بعض راجگان هند به انگلیسیها کمک کرد و غاصبین به رعایت این خیانت پسر او مصطفی خان را به نوابی جهانگیرآباد برگزیدند و سپس که اداره جهانگیرآباد را خود بدست گرفتند، پاره ای تخصیصات بدو دادند. مصطفی خان شعر نیز به فارسی میگفته است ، و صاحب دیوان فارسی است. وی در شعر فارسی «حسرتی » تخلص میکرد و در شعر اردو «شیفته » تخلص داشت. و نیز تذکره ای از شعرای اردوزبان هند بنام «گلشن بهاری » تصنیف کرده است. و بیت ذیل از اوست :
تهدید بر ریا کرد،دی شیخ شهر ما را
امروز ساغر می خوردیم آشکارا.
وی مرید عبدالغنی مجددی نقشبندی بود و در 1286 هَ. ق. درگذشت. شعر او در تذکره صبح گلشن ( ص 121 ) آمده است. ( ذریعه ج 9 ص 239 ) ( قاموس الاعلام ترکی ).

فرهنگ فارسی

نواب مصطفی خان ابن نواب مرتضی خان فرخ آبادی یکی از امرای هندوستان

پیشنهاد کاربران

بپرس