حَسْرتِ موهانی، فَضْلُ الْحَق (۱۲۹۵ـ۱۳۷۰ق/۱۸۷۴ـ۱۹۵۱)
از شاعران و رهبران سیاسی شبه قاره هند و یکی از رهبران استقلال پاکستان. وی در موهان اتارپرادش به دنیا آمد و تحصیلاتش را در دانشگاه اسلامی علیگره به پایان برد. در ۱۹۰۳ به روزنامه نگاری پرداخت و دو مجله اردوی معلّی و مستقل را منتشر کرد. بعدها به حزب کنگره پیوست. با اهتمام وی و سایر رهبران مسلمان برجسته شبه قاره، «کنفرانس خلافت» در ربیع الاول ۱۳۳۸ق تشکیل شد. وی پس از چندی حزب کنگره را رها کرد و به حزب مسلم لیگ پیوست و تا هنگام استقلال پاکستان (۱۹۴۷) برای تأسیس کشوری مخصوص مسلمانان شبه قاره می کوشید. موهانی در شعر و ادب نیز مقامی برجسته داشت. او اندیشه های سیاسی خود را به قالب غزل بیان می کرد و از این رو به «رئیس المتغزلین» ملقب گردید.
از شاعران و رهبران سیاسی شبه قاره هند و یکی از رهبران استقلال پاکستان. وی در موهان اتارپرادش به دنیا آمد و تحصیلاتش را در دانشگاه اسلامی علیگره به پایان برد. در ۱۹۰۳ به روزنامه نگاری پرداخت و دو مجله اردوی معلّی و مستقل را منتشر کرد. بعدها به حزب کنگره پیوست. با اهتمام وی و سایر رهبران مسلمان برجسته شبه قاره، «کنفرانس خلافت» در ربیع الاول ۱۳۳۸ق تشکیل شد. وی پس از چندی حزب کنگره را رها کرد و به حزب مسلم لیگ پیوست و تا هنگام استقلال پاکستان (۱۹۴۷) برای تأسیس کشوری مخصوص مسلمانان شبه قاره می کوشید. موهانی در شعر و ادب نیز مقامی برجسته داشت. او اندیشه های سیاسی خود را به قالب غزل بیان می کرد و از این رو به «رئیس المتغزلین» ملقب گردید.