حسد در سیره نبوی

[ویکی فقه] حسد از گناهان کبیره و اخلاق زشت و ناپسند و منهی در فرمایشات و سیره رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) یاد شده است
حسد نیز از دیگر اوصاف ناشایستی است که در سیره و قول کلام نبوی (صلی الله علیه و آله وسلّم) به شدت از آن نهی شده است. رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) حسادت را از بین برنده ایمان معرفی کردند و حسود را فردی دانستند که در بین مردم کمترین بهره را از آسایش و راحتی می برد، «اقل الناس راحة الحسود.»
حسد در بیان پیامبر
پیامبر در خطبه غدیر خطاب به مردم فرمودند: «ای مردم، همانا ابلیس، آدم (سلام الله علیه) را بخاطر حسد از بهشت بیرون کرد پس حسد نورزید که اعمالتان از بین می رود و قدم هایتان متزلزل و سست می گردد و....» حضرت (صلی الله علیه و آله وسلّم) در حدیثی دیگر فرمودند: «هان، بیماری امت های پیشین به شما نیز سرایت کرده و آن حسادت است، این بیماری نه موی سر را که دین را می تراشد و از بین می برد.»
نشانه های حسود
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) چهار نشانه برای حسود برشمردند و فرمودند: «علائم حسود چهار چیز است: غیبت کردن، چاپلوسی کردن و شاد شدن از گرفتاری دیگران.» «در همه نسخه ها همین سه نشانه ذکر شده و چهارمین نشانه از قلم افتاده است.» ایشان جهت رفع مفسده های حسد به مسلمانان توصیه کردند در زمان بروز حسادت ستم نکنند.
داستان روایی در مورد حسد
...