حسان اگزار چنانی زاده ( زاده روستای خویس از توابع شوش - درگذشته ۹ اسفند ۱۳۸۸ ) مشهور به حسان ألگزار نوازنده ربابه و آوازخوان سبک علوانیه و موسیقی محلی از جنوب غرب ایران بود. أگزار ساکن روستای خویس ( میثم تمار ) از توابع بخش شاوور و شهرستان شوش دانیال بود. چنانی در سال ۱۳۸۳ توسط حوزه هنری تهران و هوشنگ جاوید، پژوهشگر موسیقی نواحی ایران کشف و به جامعه موسیقی معرفی شد. جاوید معتقد است که حسان اگزار تمام آوازها را ضمن این که نزد علوان الشویع فراگرفته بود، آن فنون را به رشته تحریر درآورد و بسیار تأثیرگذار دراین زمینه عمل کرد. همچنین جاوید، حسان اگزار را از پژوهشگران موسیقی عرب می داند.
... [مشاهده متن کامل]
شهرت چنانی بیشتر به خاطر تخصص در موسیقی نواحی و نوازندگی اش با ساز دست سازش به نام ربابه بود که از یک سیم و ساز ساده تشکیل می شد. اگزار در بیست و پنجمین جشنواره موسیقی فجر شناخته و مورد توجه بسیاری از بزرگان موسیقی ایران قرار گرفت. بعد از آن در زمان مرگش رسانه ها او را حماسه خوان خوزستانی معرفی کردند. اگزار علاوه بر سبک علوانیه در سبک های مختلفی چون هلیلاوی، شطراوی، محمداوی، مگصوصی، چوبیة و… نیز تخصص کامل داشت. گفته می شود حسان اگزار چنانی یکی از بزرگترین نوازندگان رباب بود که در زنده نگه داشتن لحن علوانی نقش مهمی داشت. البته حسان اگزار بر این باور بود که این لحن متعلق به علوان نبود بلکه متعلق به قومی به نام عموری ها در خوزستان بود و علوان این لحن را زنده نگه داشت.
تا پایان عمر در روستای خویس ( میثم ثمار ) سکونت داشت. حسان از ۱۲ سالگی به خوانندگی و نوازندگی روی آورد که در واژگانی بومی به آن «شاعری» می گویند. او بیت خوان حماسی خوی و بیت خوان آل الله است. هنر شاعری در خانواده آنان موروثی است. پدر بزرگش را به دلیل قریحهٔ شاعریش «جبار الأدیب» می خواندند وپدرش «سلمان» نیز شاعر وخواننده ای توانا بود و هنر ساخت رباب و آوازخوانی را از او آموخت. از حسان نقل شده است که که برای دیدن برادرانش به بغداد سفر کرده بود و این سفر مصادف با سالگرد تاجگذاری ملک فیصل در عراق بود و برای هنرنمایی در آن مراسم که معروف ترین خوانندگان عرب حضور داشتند شرکت کرد. در این برنامه برگزارکنندگان به حسان یک خودرو به عنوان هدیه دادند اما او آن را به برادرانش در عراق هدیه داد و سوار بر اسبش به شوش بازگشت. او دلیل بازگشت را علاقه به خاک وطنش دانست.
... [مشاهده متن کامل]
شهرت چنانی بیشتر به خاطر تخصص در موسیقی نواحی و نوازندگی اش با ساز دست سازش به نام ربابه بود که از یک سیم و ساز ساده تشکیل می شد. اگزار در بیست و پنجمین جشنواره موسیقی فجر شناخته و مورد توجه بسیاری از بزرگان موسیقی ایران قرار گرفت. بعد از آن در زمان مرگش رسانه ها او را حماسه خوان خوزستانی معرفی کردند. اگزار علاوه بر سبک علوانیه در سبک های مختلفی چون هلیلاوی، شطراوی، محمداوی، مگصوصی، چوبیة و… نیز تخصص کامل داشت. گفته می شود حسان اگزار چنانی یکی از بزرگترین نوازندگان رباب بود که در زنده نگه داشتن لحن علوانی نقش مهمی داشت. البته حسان اگزار بر این باور بود که این لحن متعلق به علوان نبود بلکه متعلق به قومی به نام عموری ها در خوزستان بود و علوان این لحن را زنده نگه داشت.
تا پایان عمر در روستای خویس ( میثم ثمار ) سکونت داشت. حسان از ۱۲ سالگی به خوانندگی و نوازندگی روی آورد که در واژگانی بومی به آن «شاعری» می گویند. او بیت خوان حماسی خوی و بیت خوان آل الله است. هنر شاعری در خانواده آنان موروثی است. پدر بزرگش را به دلیل قریحهٔ شاعریش «جبار الأدیب» می خواندند وپدرش «سلمان» نیز شاعر وخواننده ای توانا بود و هنر ساخت رباب و آوازخوانی را از او آموخت. از حسان نقل شده است که که برای دیدن برادرانش به بغداد سفر کرده بود و این سفر مصادف با سالگرد تاجگذاری ملک فیصل در عراق بود و برای هنرنمایی در آن مراسم که معروف ترین خوانندگان عرب حضور داشتند شرکت کرد. در این برنامه برگزارکنندگان به حسان یک خودرو به عنوان هدیه دادند اما او آن را به برادرانش در عراق هدیه داد و سوار بر اسبش به شوش بازگشت. او دلیل بازگشت را علاقه به خاک وطنش دانست.
