[ویکی فقه] حسادت به امامان (قرآن). در بین مردم کسانی بودند که نسبت به امامان حسادت می کردند.
امامان و خاندان رسالت مورد حسادت، به علت بهره مندی از داده ها و فضل خدا بودند: ام یحسدون الناس علی مآ ءاتـیهم الله من فضله فقد ءاتینآ ءال ابرهیم الکتـب والحکمة وءاتینـهم ملکا عظیما. یا اینکه نسبت به مردم (پیامبر و خاندانش)، و بر آنچه خدا از فضلش به آنان بخشیده، حسد می ورزند؟ ما به آل ابراهیم، (که یهود از خاندان او هستند نیز،) کتاب و حکمت دادیم و حکومت عظیمی در اختیار آنها (پیامبران بنی اسرائیل) قرار دادیم.امام صادق علیه السّلام فرمود: ... ما مردمی هستیم که مورد حسادت قرار گرفته ایم. خدا فرمود: «ام یحسدون الناس...» .
تفسیر آیه
با توجه به اینکه قضاوت یهود از چنین روحیه ای سرچشمه گرفته که همواره حق را به خود یا به کسانی می دهند که در مسیر منافع آنها باشند مسلمانان هرگز نباید از این گونه سخنان، نگرانی بخود راه دهند.این گونه قضاوت های نادرست از حسادت آنها نسبت به پیامبر صلی الله علیه وآله و خاندانش سرچشمه می گیرد و به همین دلیل بی ارزش است، آنها بر اثر ظلم و ستم و ]، مقام نبوت و حکومت را از دست دادند، و به همین جهت مایل نیستند این موقعیت الهی به دست هیچکس سپرده شود، و لذا نسبت به پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و خاندانش که مشمول این موهبت الهی شده اند حسد می ورزند، و با آن گونه قضاوت های بی اساس می خواهند آبی بر شعله های آتش حسد خویش بپاشند. مراد از ناس که محسود یهود واقع شده تنها رسول خدا صلی الله علیه وآله است، نه همه مردم مسلمان که به آن جناب ایمان آوردند، چون همه آنان از آل ابراهیم و ذریه او نبودند، از سوی دیگر از فرزندان رسول اللَّه هم آن افراد عادی که مثل سایر مسلمانان به آن جناب ایمان آورده بودند، فضیلتی بر سایرین نداشتند، تا آیه شامل آنان نیز بشود، و به صرف این که ایمان آوردند به عنوان آل ابراهیم ستایش شوند، و آیه شریفه:" إِنَّ أَوْلَی النَّاسِ بِإِبْراهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِیُّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا" ، نیز نمی تواند مجوز آن باشد، که مؤمنین را به نام آل ابراهیم بنامیم برای این که صرف اولویت و نزدیک تر بودن، کسی را آل ابراهیم نمی کند، با این که در این آیه آنجا که می فرماید:" أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلی ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ"، (یا حسد می ورزند به مردم برای اینکه خدا چیزی از فضل خود به آنان داده)، پیروان ابراهیم علیه السلام را ذکر کرد، چون گفتیم منظور از کلمه ناس پیروان رسول خدا صلی الله علیه وآله هستند، که قهرا، پیروان ابراهیم علیه السلام نیز بودند، و بطور قطع مسلمانان آل ابراهیم علیه السلام نبودند، و نیستند، پس مراد از آل ابراهیم تنها رسول خدا صلی الله علیه وآله و یا آن جناب و آل او می باشد، که جدشان اسماعیل بوده و در ردیف ابراهیم علیه السلام است.
امامان و خاندان رسالت مورد حسادت، به علت بهره مندی از داده ها و فضل خدا بودند: ام یحسدون الناس علی مآ ءاتـیهم الله من فضله فقد ءاتینآ ءال ابرهیم الکتـب والحکمة وءاتینـهم ملکا عظیما. یا اینکه نسبت به مردم (پیامبر و خاندانش)، و بر آنچه خدا از فضلش به آنان بخشیده، حسد می ورزند؟ ما به آل ابراهیم، (که یهود از خاندان او هستند نیز،) کتاب و حکمت دادیم و حکومت عظیمی در اختیار آنها (پیامبران بنی اسرائیل) قرار دادیم.امام صادق علیه السّلام فرمود: ... ما مردمی هستیم که مورد حسادت قرار گرفته ایم. خدا فرمود: «ام یحسدون الناس...» .
تفسیر آیه
با توجه به اینکه قضاوت یهود از چنین روحیه ای سرچشمه گرفته که همواره حق را به خود یا به کسانی می دهند که در مسیر منافع آنها باشند مسلمانان هرگز نباید از این گونه سخنان، نگرانی بخود راه دهند.این گونه قضاوت های نادرست از حسادت آنها نسبت به پیامبر صلی الله علیه وآله و خاندانش سرچشمه می گیرد و به همین دلیل بی ارزش است، آنها بر اثر ظلم و ستم و ]، مقام نبوت و حکومت را از دست دادند، و به همین جهت مایل نیستند این موقعیت الهی به دست هیچکس سپرده شود، و لذا نسبت به پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و خاندانش که مشمول این موهبت الهی شده اند حسد می ورزند، و با آن گونه قضاوت های بی اساس می خواهند آبی بر شعله های آتش حسد خویش بپاشند. مراد از ناس که محسود یهود واقع شده تنها رسول خدا صلی الله علیه وآله است، نه همه مردم مسلمان که به آن جناب ایمان آوردند، چون همه آنان از آل ابراهیم و ذریه او نبودند، از سوی دیگر از فرزندان رسول اللَّه هم آن افراد عادی که مثل سایر مسلمانان به آن جناب ایمان آورده بودند، فضیلتی بر سایرین نداشتند، تا آیه شامل آنان نیز بشود، و به صرف این که ایمان آوردند به عنوان آل ابراهیم ستایش شوند، و آیه شریفه:" إِنَّ أَوْلَی النَّاسِ بِإِبْراهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِیُّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا" ، نیز نمی تواند مجوز آن باشد، که مؤمنین را به نام آل ابراهیم بنامیم برای این که صرف اولویت و نزدیک تر بودن، کسی را آل ابراهیم نمی کند، با این که در این آیه آنجا که می فرماید:" أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلی ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ"، (یا حسد می ورزند به مردم برای اینکه خدا چیزی از فضل خود به آنان داده)، پیروان ابراهیم علیه السلام را ذکر کرد، چون گفتیم منظور از کلمه ناس پیروان رسول خدا صلی الله علیه وآله هستند، که قهرا، پیروان ابراهیم علیه السلام نیز بودند، و بطور قطع مسلمانان آل ابراهیم علیه السلام نبودند، و نیستند، پس مراد از آل ابراهیم تنها رسول خدا صلی الله علیه وآله و یا آن جناب و آل او می باشد، که جدشان اسماعیل بوده و در ردیف ابراهیم علیه السلام است.
wikifeqh: حسادت_به_امامان_(قرآن)