حزور
لغت نامه دهخدا
حزور. [ ح َ زَوْ وَ ] ( اِخ ) اصفهانی مکنی به ابوغالب اصفهانی. رجوع به حزور باهلی شود.
حزور. [ ح َ زَوْ وَ ] ( اِخ ) باهلی مکنی به ابوغالب. از ابوامامه باهلی روایت دارد و اشعث بن عبداﷲ از وی. ( سمعانی ص 167 ). او مولای خالدبن عبداﷲبن اسید بوده است. او را صاحب المحجن نیز خوانده اند و به ابوغالب اصفهانی شهرت دارد: ابونعیم چند روایت و حدیث از او در ذکر اخبار اصفهان ( ج 1 ص 286 ) آورده است.
حزور. [ ح َ زَوْ وَ ] ( اِخ ) بصری. برخی او را نافع و برخی سعیدبن حزور نامیده اند. مولای ابن حضرمی است. از ابوامامه باهلی در دمشق روایت کند. ( از تهذیب تاریخ ابن عساکر، ج 4 صص 120-123 ).
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
حزور ( به عربی: حزور ) یک روستا در سوریه است که در ناحیه عین حلاقیم واقع شده است. [ ۲] حزور ۴۷۹ نفر جمعیت دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: حزور
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید