حزب محافظه کار

حزب محافظه کار (نروژ). حزب هویره ( به نروژی: Høyre ) به معنی راست:، یک حزب سیاسی محافظه کار نروژی است. این حزب سیاسی محافظه کار در سال ۱۸۸۴ تأسیس شد و با این حساب، دومین حزب قدیمی نروژ است. ارنا سولبرگ از سال ۲۰۰۴ میلادی رهبر حزب محافظه کار نروژ ( هوُیْرِه ) بوده است. حزب محافظه کار نروژ ( هوُیْرِه ) از بزرگترین احزاب سیاسی در نروژ است. در چندین نوبت، پس از جنگ جهانی دوم، این حزب با دیگر احزاب غیر سوسیالیستی دولت تشکیل داده است. چهار بار پس از جنگ، در دولت های ائتلافی، نخست وزیر از این حزب بوده است. از جمله یون لینگ، در سال ۱۹۶۳، کوره ویلوک، بین سالهای ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶، یان پی. سیسه، در دوره بین سالهای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ و ارنا سولبرگ، بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ میلادی، نخست وزیران دولتهای ائتلافی با شرکت حزب محافظه کار نروژ ( هوُیْرِه ) بوده اند. ضمن اینکه پس از انتخابات سال ۱۹۸۱میلادی، کوره ویلوک ۲ سال اول را در یک دولت محافظه کار و بدون نیاز به ائتلاف احزاب سیاسی دیگر، مقام نخست وزیری را در اختیار خود داشت. [ ۵]
طبق تعریف مصوبه حزبی در سال ۱۹۷۱ میلادی، حزب محافظه کار نروژ در مسیر یک سیاست محافظه کارانه و بر اساس ارزشهای بنیادین فرهنگ مسیحی پیش خواهد رفت. برای حزب محافظه کار نروژ، حاکمیت قانون و دموکراسی در ارتقاء آزادی شخصی و مسئولیت اجتماعی و حفظ حقوق مالکیت، الزام آور است. حزب محافظه کار نروژ، معتقد به ضرورت همکاری های ملی و بین المللی است و در جهت تقویت این همکاری ها تلاش خواهد کرد. سیاست حزب محافظه کار نروژ، مبتنی بر آرمانهای محافظه کارانه و لیبرالیسم است و این حزب خود را یک حزب بورژوازی قلمداد می کند. به دیگر سخن حزب محافظه کار نروژ، بر مسئولیت و آزادی فرد تأکید می کند. ترکیب این دو ایدئولوژی یعنی پایبندی به ارزشهای سنتی در مرام محافظه کاری از یک سو و اعتقاد به آزادیهای فردی در مرام لیبرالیسم از سوی دیگر، می تواند سبب تنشهای درونی شود. به همین دلیل مسئولیت شخصی افرد اهمیت بیشتری پیدا می کند. حزب محافظه کار نروژ، سیاست خود را مخالف سیاستهای سوسیالیستی می داند و به عنوان مثال در مقایسه با حزب کارگر نروژ، طرفدار اعمال تنظیمات کمتر از سوی دولت، کاهش مالیات و هزینه های عمومی است. [ ۶]
اگرچه دو حزب محافظه کار و حزب کارگر نروژ اغلب اختلافات اساسی در امور سیاسی را در بین خود به نمایش گذاشته اند، اما پس از جنگ جهانی دوم، هر دو حزب، عمدتاً در یک خط واحد، در موضوع های کلیدی، مانند سیاست خارجی و امنیت، سیاست نفت و انرژی و بسیاری از سیاست های صنعتی، حرکت کرده اند. این توافق در عمل، به خصوص در استقرار و حفظ پایه های رفاه همگانی و ملی بارزتر بوده است. حزب محافظه کار نروژ ( هوُیْرِه ) ، همچنین در دهه ۱۹۹۰ میلادی، از تغییر و تحولاتی که دولت های برخاسته از حزب کارگر نروژ، در نظام اداری کشور از جمله پست و تلگراف، شرکت نفت، خطوط هواپیمایی، راه آهن و کارخانه اسلحه سازی، به مناسبت ورود به هزاره نو پیشنهاد دادند؛ با اشتیاق حمایت کرد. در مقابل در طول نخست وزیری خانم ارنا سولبرگ، از حزب محافظه کار، حزب کارگر نروژ نیز از اصلاحات گسترده و بحث برانگیز دولت، در نظام تقسیمات کشوری، در امور اداری و انتظامی و راه سازی عملاً حمایت کرد. [ ۷]