حزب سبز

حزب سبز ( انگلیسی: Green party ) یک حزب سیاسی سازمان یافته رسمی است که بر اساس اصول سیاست های سبز همچون عدالت اجتماعی، محیط زیست گرایی و پرهیز از خشونت شکل گرفته است.
به طور معمول، خط مشی حزب سبز سیاست های اقتصادی سوسیال دموکراسی را دربرگرفته است و ائتلاف هایی با سایر احزاب چپ را شکل می دهد.
در حدود ۹۰ کشور در دنیا، دارای احزاب سبز هستند که بسیاری از آنها عضوشبکه بین المللی سبزهای جهانی می باشند.
شکل گیری احزاب سیاسی که براساس خط مشی کارزاری، که به طور عمده بر موضوع زیست محیطی استوار شده بود، در اوائل دههٔ ۱۹۷۰ در نقاط مختلف جهان صورت پذیرفت. اولین احزاب سیاسی جهان که بر اساس خط مشی که به طور عمده بر موضوع زیست محیطی استوار بود به کارزار پرداختند، گروه متحد تاسمانی از استرالیا و حزب ارزش ها از نیوزیلند بودند که گروه متحد تاسمانی در انتخابات ایالتی تاسمانی ۱۹۷۲ در ایالت تاسمانی، استرالیا و حزب ارزش ها در نیوزیلند، در انتخابات سراسری نیوزیلند ۱۹۷۲ به رقابت پرداختند. [ ۱]
آفریقا
در دههٔ ۱۹۸۰ و دههٔ ۱۹۹۰، برخی احزاب سبز ملی در آفریقا شروع به شکل گیری کردند ولی آنها اغلب برای افزایش تأثیر گذاری خود باید تلاش بیشتری می کردند. [ ۲] [ ۳]

حزب سبز (رومانی). حزب سبز ( رومانیایی: Partidul Verde ) که اغلب به صورت خلاصه شده سبزها ( The Greens ) بیان می شود: حزب سیاسی چپ میانه در رومانی است که از لحاظ ایدئولوژی از سیاست های سبز[ ۱۱] و محیط زیست گرایی[ ۱۲] [ ۱۳] پیروی می کند. حزب سبز، تنها حزب سیاسی در رومانی است که عضو حزب سبز اروپا ( کوته نوشت به انگلیسی: EGP ) می باشد. بدین ترتیب، این حزب عضو حقوق کامل حزب سبز اروپا ( EGP ) است که نماینده ائتلاف آزاد سبزهای اروپا در پارلمان اروپا می باشد.

حزب سبز (سوئد). حزب سبزها ( به سوئدی: Miljöpartiet de Gröna ) یا حزب محیط زیست سبز یکی از احزاب فعال سیاسی در سوئد است که بر سیاست های سبز تکیه دارد. این حزب که در سال ۱۹۸۱ تأسیس شد، در سال ۱۹۸۸ برای اولین بار با کسب ۵٫۵٪ آرا در انتخابات عمومی، موفق به ورود به مجلس سوئد گردید. این حزب در آن زمان اولین حزب جدید بود که بعد از هفتاد سال موفق به ورود به مجلس شده بود.
حزب محیط زیست در انتخابات سال ۱۹۹۱ موفق به کسب حدنصاب لازم نشد و از ورود به مجلس بازماند، اما مجدداً در انتخابات ۱۹۹۴ وارد مجلس شد و از آن زمان همواره در مجلس سوئد حضور داشته است. رهبری این حزب همواره با یک تیم دونفره است که از یک مرد و یک زن تشکیل شده. رهبران کنونی حزب مرتا استنوی و پر بولوند هستند. حزب سبز از سال ۲۰۱۴ عضوی از ائتلاف حاکم به رهبری حزب سوسیال دموکرات است.
در جدیدترین انتخابات سراسری در سال ۲۰۱۸، این حزب موفق به کسب ۴٫۴۱٪ آرا و ۱۶ کرسی در ریکسداگ گردید. همچنین ۳ کرسی از ۲۱ کرسی سوئد در پارلمان اروپا در اختیار این حزب قرار دارد.

حزب سبز (green parties)
حزبی سیاسی، با هدف حفظ کرۀ زمین و مردمان آن براساس این فرض که رشد بی وقفۀ اقتصادی رشد پایداری نیست. ساختار حزبی آن که فاقد هرگونه رهبری است پای بندی کلی این حزب به عدم تمرکز را نشان می دهد. حزب های سبز کشورهای مختلف با یکدیگر پیوند دارند. حزب های سبز، که پرنفوذترین آن ها در ۱۹۷۹ در آلمان غربی در نتیجۀ ائتلاف هواداران محیط زیست و صلح طلبان پایه گذاری شد، بعدها حمایت بخش کوچک ولی مهمی از رأی دهندگان کشورهای اروپای غربی و دیگر کشورها را جلب کردند. در آلمان، حزب سبز سومین نیروی بزرگ کشور است و نمایندگانی در مجلس فدرال آلمان (بوندستاک) دارد. حزب سبز آلمان غربی در ۱۹۸۳ رهبری مخالفان استقرار موشک های هسته ای ایالات متحده امریکا در خاک آلمان غربی را بر عهده داشت و در اواخر دهۀ ۱۹۸۰ خواستار انحلال «سازمان پیمان آتلانتیک شمالی» (ناتو)، «سازمان پیمان ورشو»، و غیرنظامی اعلام شدن اروپا شد. بسیاری از سبزها از دانشجویان تندروِ دهۀ ۱۹۶۰ الهام می گرفتند و از حمایت گروهی از رأی دهندگان جوان و تحصیل کردۀ طبقۀ متوسط برخوردار بودند. درپی فاجعۀ نیروگاه هسته ای چرنوبیل در ۱۹۸۶، سبزها خواستار تعطیل شدن همۀ نیروگاه های هسته ای اروپا شدند. غیر از آلمان، در استرالیا، اتریش، بلژیک، کانادا، دانمارک، فنلاند، فرانسه، انگلستان، یونان، هلند، اسپانیا، سوئد، سوئیس، ایالات متحده، و دیگر کشورها نیز حزب های سبز با علاقه مندی های زیست محیطی و جز آن سازمان یافته اند. با برچیده شدن بساط حکومت کمونیستی از اروپای شرقی، جنبش های سیاسی سبز در این منطقه شکوفا شدند. در جریان انتخابات ۱۹۹۴، ۲۲ کرسی از کرسی های پارلمان اروپا را از آن خود کردند. در ۱۹۷۳، حزب سبز انگلستان با نام حزب زیست بوم پایه گذاری شد. از ۱۹۹۰، اختلافات داخلی این حزب از قاطعیت و جذابیت مردمی آن کاسته و شمار اعضای آن به شدت کاهش یافته است.