[ویکی فقه] حزب در آفریقای مسلمان غیرعرب. در این نوشتا حزب در افریقای مسلمان غیرعرب مورد بررسی قرار می گیرد.
اوضاع سیاسی و احزاب در افریقا متأثر از توسعه نیافتگی افریقا و سلطه استعمار در این سرزمین است. این توسعه نیافتگی باعث شده است که در افریقا، باوجود روحیه ضداستعماری، گروههای سیاسی نتوانند به طور سازمان یافته به طرح خواستهای خود بپردازند فعالیت احزاب در افریقا بیش تر در قالب گروههای قبیله ای، خویشاوندی، انجمنهای صوفی گری وآموزشی و گروههای اصلاح طلب و نوگرا سازماندهی شد. در افریقای پس از استقلال ، جنبشهای ملی گرایانه، که بیش تر مشروعیت خود را در نتیجه مبارزه با استعمار به دست آورده بودند، قدرت را در دست گرفتند. اما بلافاصله دولتهای تک حزبی و حکومتهای نظامی بر کشورهای افریقایی مسلط شدند. بیشتر رهبران در افریقا معتقد بودند که باید برای تحقق وحدت ملی، فعالیتهای چندحزبی در کشور محدود شود زیرا دموکراسی چندحزبی در افریقا هیچ پیشینه ای ندارد و حکومتهای مستقل، جوامع چند پاره نژادی را به ارث برده اند و حتی تعدادی از آن ها جدایی خواه اند. از سوی دیگر، پیروی از نهادهایی که موجد نابرابری و مبارزه طبقاتی در جامعه می شوند و اِعمال روشِ آنها در افریقا، که عمدتآ فاقد این شکافهای اجتماعی است، امری بیهوده است. از نظر آنان نهادهای سیاسی افریقا باید تبلور سنّتهای افریقا باشند؛ ازاین رو، بیشتر دولتهای افریقایی با این توجیهات، فرایند تمرکزگرایی قدرت را در پیش گرفتند.
اصلاحات سیاسی در آفریقا
تا اواخر دهه ۱۳۷۰ش/ ۱۹۹۰، نظامهای تک حزبی و حکومتهای نظامی همچنان الگوی مسلط در افریقا بودند. از دهه ۱۳۷۰ش/ ۱۹۹۰ دولتمردان در سراسر قاره افریقا اصلاحات سیاسی کردند. ابتدا تظاهرات پراکنده ای در نواحی گوناگون رخ داد که هدف اولیه آن، ساماندهی اوضاع اقتصادی بود، اما در مراحل بعد، اصلاحات فراگیر سیاسی در نظر گرفته شد. سرانجام، نخبگان حاکم به فشارهای سیاسی تن دادند، به گونه ای که تا ۱۳۷۸ش/ ۱۹۹۹ تعداد کشورهای دارای نظام چندحزبی، از نُه کشور به ۴۵ کشور افزایش یافت و در دهه ۱۳۷۰ش/ ۱۹۹۰، بیش از ۱۴۰ انتخابات چندحزبی برگزار شد.
تشکیل کشور مالی
پس از فروپاشی فدراسیون مالی، کشور مالی کنونی شکل گرفت و در ۱۳۳۹ش/ ۱۹۶۰ به استقلال رسید و مودیبو کیتا به ریاست جمهوری برگزیده شد. همایش فوق العاده اتحاد سودان ـ مجمع دموکراتیک افریقا، با مرام سوسیالیستی، به رهبری وی برگزار شد و پیروی از الگوی توسعه سوسیالیستی تا ۱۳۴۷ش/ ۱۹۶۸ ادامه یافت. از ۱۳۴۷ تا ۱۳۷۰ش/ ۱۹۶۸ـ۱۹۹۱ موسی ترائوره رئیس جمهوری بود. او حزب اتحاد دموکراتیک خلق مالی را تأسیس نمود تا به خواستهای مردم از طریق این حزب پاسخ گوید و از فشار افکار عمومی بر دولت بکاهد. در ۱۳۶۰ش/۱۹۸۱ نیز اتحادیه انجمن اسلامی برای اتحاد و پیشرفت مالی تأسیس شد که بخشی از هدف آن مبارزه با گسترش جریانهای اسلامی تندرو در آن کشور بود.
تأسیس تشکلها در مالی
...
اوضاع سیاسی و احزاب در افریقا متأثر از توسعه نیافتگی افریقا و سلطه استعمار در این سرزمین است. این توسعه نیافتگی باعث شده است که در افریقا، باوجود روحیه ضداستعماری، گروههای سیاسی نتوانند به طور سازمان یافته به طرح خواستهای خود بپردازند فعالیت احزاب در افریقا بیش تر در قالب گروههای قبیله ای، خویشاوندی، انجمنهای صوفی گری وآموزشی و گروههای اصلاح طلب و نوگرا سازماندهی شد. در افریقای پس از استقلال ، جنبشهای ملی گرایانه، که بیش تر مشروعیت خود را در نتیجه مبارزه با استعمار به دست آورده بودند، قدرت را در دست گرفتند. اما بلافاصله دولتهای تک حزبی و حکومتهای نظامی بر کشورهای افریقایی مسلط شدند. بیشتر رهبران در افریقا معتقد بودند که باید برای تحقق وحدت ملی، فعالیتهای چندحزبی در کشور محدود شود زیرا دموکراسی چندحزبی در افریقا هیچ پیشینه ای ندارد و حکومتهای مستقل، جوامع چند پاره نژادی را به ارث برده اند و حتی تعدادی از آن ها جدایی خواه اند. از سوی دیگر، پیروی از نهادهایی که موجد نابرابری و مبارزه طبقاتی در جامعه می شوند و اِعمال روشِ آنها در افریقا، که عمدتآ فاقد این شکافهای اجتماعی است، امری بیهوده است. از نظر آنان نهادهای سیاسی افریقا باید تبلور سنّتهای افریقا باشند؛ ازاین رو، بیشتر دولتهای افریقایی با این توجیهات، فرایند تمرکزگرایی قدرت را در پیش گرفتند.
اصلاحات سیاسی در آفریقا
تا اواخر دهه ۱۳۷۰ش/ ۱۹۹۰، نظامهای تک حزبی و حکومتهای نظامی همچنان الگوی مسلط در افریقا بودند. از دهه ۱۳۷۰ش/ ۱۹۹۰ دولتمردان در سراسر قاره افریقا اصلاحات سیاسی کردند. ابتدا تظاهرات پراکنده ای در نواحی گوناگون رخ داد که هدف اولیه آن، ساماندهی اوضاع اقتصادی بود، اما در مراحل بعد، اصلاحات فراگیر سیاسی در نظر گرفته شد. سرانجام، نخبگان حاکم به فشارهای سیاسی تن دادند، به گونه ای که تا ۱۳۷۸ش/ ۱۹۹۹ تعداد کشورهای دارای نظام چندحزبی، از نُه کشور به ۴۵ کشور افزایش یافت و در دهه ۱۳۷۰ش/ ۱۹۹۰، بیش از ۱۴۰ انتخابات چندحزبی برگزار شد.
تشکیل کشور مالی
پس از فروپاشی فدراسیون مالی، کشور مالی کنونی شکل گرفت و در ۱۳۳۹ش/ ۱۹۶۰ به استقلال رسید و مودیبو کیتا به ریاست جمهوری برگزیده شد. همایش فوق العاده اتحاد سودان ـ مجمع دموکراتیک افریقا، با مرام سوسیالیستی، به رهبری وی برگزار شد و پیروی از الگوی توسعه سوسیالیستی تا ۱۳۴۷ش/ ۱۹۶۸ ادامه یافت. از ۱۳۴۷ تا ۱۳۷۰ش/ ۱۹۶۸ـ۱۹۹۱ موسی ترائوره رئیس جمهوری بود. او حزب اتحاد دموکراتیک خلق مالی را تأسیس نمود تا به خواستهای مردم از طریق این حزب پاسخ گوید و از فشار افکار عمومی بر دولت بکاهد. در ۱۳۶۰ش/۱۹۸۱ نیز اتحادیه انجمن اسلامی برای اتحاد و پیشرفت مالی تأسیس شد که بخشی از هدف آن مبارزه با گسترش جریانهای اسلامی تندرو در آن کشور بود.
تأسیس تشکلها در مالی
...
wikifeqh: حزب_در_آفریقای_مسلمان_غیرعرب