حزب اراده خلق ( به عربی: حزب الإرادة الشعبیة ) یک حزب سیاسی چپ گرا در سوریه است.
در سال ۲۰۰ و اندکی پس از برگزاری کنگرهٔ نهم حزب کمونیست سوری، ۸۰ درصد از اعضای سازمان حزب در دمشق از حزب اخراج شدند. وقتی این روند نامشروع به تعداد بیشتری از سازمان های حزب در سراسر سوریه گسترش یافت، اعضا و سازمان های تأثیرپذیرفته کمیته ملی برای همبستگی کمونیست های سوریه را تشکیل دادند که روزنامهٔ قاسیون را مجدداً منتشر می کرد. این جریان کمونیستی جدید برخلاف دیگر دسته های کمونیست بخشی از جبهه ملی پیشرو نبود که حزب حاکم بعث و دیگر احزاب قانونی را در خود جمع می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
این روند تا سال ۲۰۱۲ به درازا انجامید که گروه کمونیستی به صورت رسمی حزبی را تحت عنوان حزب ارادهٔ خلق ثبت کرد که کنگرهٔ دوره ای دهم خودش را که نخستین کنگره پس از ثبت رسمی آن بود در ژوئن ۲۰۱۳ تشکیل داد. حزب ارادهٔ خلق در انتخابات های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷ پارلمان نامزدهای مستقلی را اعلام کرد، اما در به دست آوردن کرسی ناکام ماند. با این وجود در انتخابات پارلمانی ۲۰۱۲ ائتلاف جبهه خلق برای رهایی و تغییر که توسط حزب ارادهٔ خلق شکل گرفته بود ۵ کرسی به دست آورد. حزب در آغاز بحران سوریه در سال ۲۰۱۱ به تظاهرات ها پیوست و شماری از هواداران آن در خلال فعالیت هایشان در دمشق، حمص و دیر الزور جان خود را به وسیلهٔ پلیس و سرویس های دیگر حکومتی از دست دادند و برخی نیز در دیگر استان های سوریه زندانی یا بازداشت شدند. هنگامی که اعتراضات به سمت حرکت های خشونت آمیز و مسلحانه جهت یافت، حزب ارادهٔ خلق با کمک های انسان دوستانه و تلاش برای میانجیگری در برخی نواحی درگیری به کار خود ادامه داد. حزب ارادهٔ خلق به دنبال تغییر دموکراتیک، رادیکال و جامع رژیم به عنوان یک کلیت ایت و این را به کنار رفتن رئیس جمهور محدود نمی کند. به لحاظ اقتصادی حزب ارادهٔ خلق خواهان الغالی اصلاحات لیبرالیستی است که از سال ۲۰۰۵ آغاز شده و بنیان ناآرامی اجتماعی و سیاسی را در سوریه به وجود آورده است و همچنین از ایجاد یک اقتصاد ملی قدرتمند حمایت می کند.
قدری جمیل یکی از دبیران شورای حزب ارادهٔ خلق عضو کمیته ای بود که پیش نویس اصلاحات قانون اساسی سوریه را در پاسخ به اعتراضات سوریه در سال ۲۰۱۱ تهیه کرد. آن اصلاحات در رفراندوم قانون اساسی سال ۲۰۱۲ به تصویب رسید و برگزاری انتخابات چندحزبی در سوریه را مجاز شمرد.
در سال ۲۰۰ و اندکی پس از برگزاری کنگرهٔ نهم حزب کمونیست سوری، ۸۰ درصد از اعضای سازمان حزب در دمشق از حزب اخراج شدند. وقتی این روند نامشروع به تعداد بیشتری از سازمان های حزب در سراسر سوریه گسترش یافت، اعضا و سازمان های تأثیرپذیرفته کمیته ملی برای همبستگی کمونیست های سوریه را تشکیل دادند که روزنامهٔ قاسیون را مجدداً منتشر می کرد. این جریان کمونیستی جدید برخلاف دیگر دسته های کمونیست بخشی از جبهه ملی پیشرو نبود که حزب حاکم بعث و دیگر احزاب قانونی را در خود جمع می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
این روند تا سال ۲۰۱۲ به درازا انجامید که گروه کمونیستی به صورت رسمی حزبی را تحت عنوان حزب ارادهٔ خلق ثبت کرد که کنگرهٔ دوره ای دهم خودش را که نخستین کنگره پس از ثبت رسمی آن بود در ژوئن ۲۰۱۳ تشکیل داد. حزب ارادهٔ خلق در انتخابات های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷ پارلمان نامزدهای مستقلی را اعلام کرد، اما در به دست آوردن کرسی ناکام ماند. با این وجود در انتخابات پارلمانی ۲۰۱۲ ائتلاف جبهه خلق برای رهایی و تغییر که توسط حزب ارادهٔ خلق شکل گرفته بود ۵ کرسی به دست آورد. حزب در آغاز بحران سوریه در سال ۲۰۱۱ به تظاهرات ها پیوست و شماری از هواداران آن در خلال فعالیت هایشان در دمشق، حمص و دیر الزور جان خود را به وسیلهٔ پلیس و سرویس های دیگر حکومتی از دست دادند و برخی نیز در دیگر استان های سوریه زندانی یا بازداشت شدند. هنگامی که اعتراضات به سمت حرکت های خشونت آمیز و مسلحانه جهت یافت، حزب ارادهٔ خلق با کمک های انسان دوستانه و تلاش برای میانجیگری در برخی نواحی درگیری به کار خود ادامه داد. حزب ارادهٔ خلق به دنبال تغییر دموکراتیک، رادیکال و جامع رژیم به عنوان یک کلیت ایت و این را به کنار رفتن رئیس جمهور محدود نمی کند. به لحاظ اقتصادی حزب ارادهٔ خلق خواهان الغالی اصلاحات لیبرالیستی است که از سال ۲۰۰۵ آغاز شده و بنیان ناآرامی اجتماعی و سیاسی را در سوریه به وجود آورده است و همچنین از ایجاد یک اقتصاد ملی قدرتمند حمایت می کند.
قدری جمیل یکی از دبیران شورای حزب ارادهٔ خلق عضو کمیته ای بود که پیش نویس اصلاحات قانون اساسی سوریه را در پاسخ به اعتراضات سوریه در سال ۲۰۱۱ تهیه کرد. آن اصلاحات در رفراندوم قانون اساسی سال ۲۰۱۲ به تصویب رسید و برگزاری انتخابات چندحزبی در سوریه را مجاز شمرد.
