حزاء
لغت نامه دهخدا
حزاء. [ ح َ ] ( ع اِ ) حزا. رجوع به حزا شود.
حزاء. [ ح َ ] ( اِخ ) موضعی است در شعر. ( معجم البلدان ).
حزاء. [ ح َزْ زا ] ( ع ص ) خرافی. وهم پرست . || منجم. ستاره شناس. ( منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید