حرکت در این

[ویکی فقه] حرکت در أین. این در لغت عبارتست از مکان چیزی و در اصطلاح فلسفی هیاتی است که از نسبت جسم به مکان برای آن جسم حاصل می گردد.
حرکت در أین عبارتست از جابه جایی یک جسم از یک مکان به مکان دیگر. بستر این حرکت، مکان اجسام است و فلاسفه، مقوله «این» را به عنوان مسافت این حرکت معرفی نموده اند. مقوله این نیز مانند سایر مقولات نسبی، ماهیت جنسی یا نوعی ندارد بلکه مفهومی است اضافی و نسبی که از نسبت شیء به مکان انتزاع می شود و خود مکان نیز از عوارض تحلیلی اجسام است و ما به ازاء عینی ندارد و در واقع مکان هر چیزی، جزئی از حجم کل جهان مادی است که جداگانه در نظر گرفته می شود نه اینکه وجود منحازی داشته باشد. در حرکت مکانی، به نظر می رسد چیزی که در حال حرکت است مکان جسم است؛ زیرا با پیدایش حرکت، جسم پیوسته مکانش را از دست می دهد و در مکان دیگری قرار می گیرد اما اگر دقت کنیم می بینیم که مکان جسم، صفت و عرضی از خود جسم است؛ (مثلا مکان شخصی که بر روی فرشی نشسته است، سطحی است که بر روی آن قرار گرفته است و این سطح، متعلق به جسم دیگری است (مثل فرش و صندلی و...) و در نتیجه، وصفی از آن جسم است نه صفت و عرضی از آن شخصی، در حالی که مسافت جسمی که در حال حرکت است آن چیزی از جسم متحرک است که دائما در حال عوض شدن است و آن چیزی که از جسم متحرک در حرکت مکانی پیوسته در حال عوض شدن است، عبارتست از نسبت آن به مکان. پس در حرکت مکانی، «این» مسافت است نه مکان و به همین دلیل، فیلسوفان این نوع از حرکات را «حرکات اینی» می نامند نه «مکانی».

[ویکی فقه] این در لغت عبارتست از مکان چیزی و در اصطلاح فلسفی هیاتی است که از نسبت جسم به مکان برای آن جسم حاصل می گردد.
حرکت در أین عبارتست از جابه جایی یک جسم از یک مکان به مکان دیگر. بستر این حرکت، مکان اجسام است و فلاسفه، مقوله «این» را به عنوان مسافت این حرکت معرفی نموده اند. مقوله این نیز مانند سایر مقولات نسبی، ماهیت جنسی یا نوعی ندارد بلکه مفهومی است اضافی و نسبی که از نسبت شیء به مکان انتزاع می شود و خود مکان نیز از عوارض تحلیلی اجسام است و ما به ازاء عینی ندارد و در واقع مکان هر چیزی، جزئی از حجم کل جهان مادی است که جداگانه در نظر گرفته می شود نه اینکه وجود منحازی داشته باشد. در حرکت مکانی، به نظر می رسد چیزی که در حال حرکت است مکان جسم است؛ زیرا با پیدایش حرکت، جسم پیوسته مکانش را از دست می دهد و در مکان دیگری قرار می گیرد اما اگر دقت کنیم می بینیم که مکان جسم، صفت و عرضی از خود جسم است؛ (مثلا مکان شخصی که بر روی فرشی نشسته است، سطحی است که بر روی آن قرار گرفته است و این سطح، متعلق به جسم دیگری است (مثل فرش و صندلی و...) و در نتیجه، وصفی از آن جسم است نه صفت و عرضی از آن شخصی، در حالی که مسافت جسمی که در حال حرکت است آن چیزی از جسم متحرک است که دائما در حال عوض شدن است و آن چیزی که از جسم متحرک در حرکت مکانی پیوسته در حال عوض شدن است، عبارتست از نسبت آن به مکان. پس در حرکت مکانی، «این» مسافت است نه مکان و به همین دلیل، فیلسوفان این نوع از حرکات را «حرکات اینی» می نامند نه «مکانی».
انواع حرکت مکانی
حرکت مکانی انواعی دارد که عبارتند از:
← حرکت مکانی ارادی
۱. ↑ المعجم الوسیط، ج۱، ص۳۵، نشر موسسه شقافیه، استانبول، ترکیه، بی تا.۲. ↑ طباطبایی، محمدحسین، نهایه الحکمة، ص۱۶۷، قم، نشر اسلامی، ۱۴۲۲ق، شانزدهم.
...