حروف بینیه

[ویکی فقه] حروف بینیه، حروف متوسط در شدت و رخوت است.
حروفی که نه چنان با شدت تلفظ می شوند که آواز به کلی راکد و مانع جریان صوت شود و نه چنان با سستی که مانند حروف رخوت محتاج کشش باشند «حروف بینیه» نامیده می شوند و عبارتند از: ر؛ ع؛ ل؛ م؛ ن؛ و؛ ی (در عبارت «نور علمی» جمع شده اند).
اختلاف در تعداد حروف بینیه
برخی «و» و «ی» را از حروف بینیه ندانسته اند.
عناوین مرتبط
...