[ویکی اهل البیت] آستان مقدّس حضرت علی علیه السلام در مرکز شهر نجف قرار دارد و از یک گنبد طلایی عظیم و یک گنبد خانه و رواقهای متعدد و یک صحن، با برخی ضمائم تشکیل شده است.
مرقد شریف امیرالمومنین علیه اسلام در پی انحراف جامعه از طریق الهی و فراموش کردن نصایح و راهنمایی های رسول اکرم صلی الله علیه و آله از سال 40 ه.ق تا پایان دوران حکومت امویان یعنی سال 132 ه.ق کاملًا مخفی و از اسرار شیعیان سوخته دل بود.
در این دوران سیاه و سخت، فرزندان علی علیه السلام و شیعیان خاص و مورد اعتماد با راهنمایی ائمه علیهم السلام مخفیانه به زیارت مرقد اولین جانشین پیامبر می آمدند.
زوال بنی امیه باعث گشت افراد بیشتری از مدفن علی علیه السلام آگاه شده و تردد و رفت و آمد در اطراف مزار ساده و بی آلایش آن حضرت بیشتر گردد. پس از صد سال و چندی انتظار، نور امید دردل شیفتگان تابیده و آرزوی دیرین آنان تحقق یافت.
اخبار زیادی در مشخص ساختن آن موضع شریف به ویژه از امام صادق علیه السلام منتشر گشت. پس از آن علویان و عباسیان به زیارت شتافته و مردم از هر سوی بدان روی آوردند.
داود بن علی از بزرگان بنی عباس که اعتقادی نسبت به مقام شامخ علی علیه السلام نداشت، چون توجه و روی آوردن مردم به مرقد آن حضرت را مشاهده کرد، غلامی را که جمل نام داشت و از قوت بدنی بسیاری برخوردار بود به همراه چند تن دیگر به سمت مرقد فرستاد و به آنان دستور داد آن محل را حفر کنند و هر چه در آن یافتند، بیرون آورند.
کارگران محل مرقد را حفر کرده و 2.5 متر پائین رفتند تا آن که به سنگ سختی برخورد کرده و هر چه سعی کردند نتوانستند بیش از آن حفر نمایند. جمل غلام قدرتمند داود که چنین دید خود پائین رفته و ضربه سختی بر سنگ وارد کرد که طنین شدیدی به دنبال داشت او ضربه دوم را هم وارد کرد لیکن اثری نداشت و صدای مهیب تری از آن برخاست و ضربه سوم را نیز وارد کرد پس از وارد کردن ضربه سوم، جمل فریادی کشیده و به سختی جان داد.
همراهان غلام کار را تعطیل و جریان را به داود بن علی گزارش دادند داود که چنین دید از کار خود توبه کرد و به تشیع گرائید، سپس شبانه نزد علی بن مصعب رفته و از او خواست صندوقی برای قبر تهیه نماید. بدین ترتیب اولین صندوق بر روی قبر مطهر علی علیه السلام نصب گردید.
مرقد شریف امیرالمومنین علیه اسلام در پی انحراف جامعه از طریق الهی و فراموش کردن نصایح و راهنمایی های رسول اکرم صلی الله علیه و آله از سال 40 ه.ق تا پایان دوران حکومت امویان یعنی سال 132 ه.ق کاملًا مخفی و از اسرار شیعیان سوخته دل بود.
در این دوران سیاه و سخت، فرزندان علی علیه السلام و شیعیان خاص و مورد اعتماد با راهنمایی ائمه علیهم السلام مخفیانه به زیارت مرقد اولین جانشین پیامبر می آمدند.
زوال بنی امیه باعث گشت افراد بیشتری از مدفن علی علیه السلام آگاه شده و تردد و رفت و آمد در اطراف مزار ساده و بی آلایش آن حضرت بیشتر گردد. پس از صد سال و چندی انتظار، نور امید دردل شیفتگان تابیده و آرزوی دیرین آنان تحقق یافت.
اخبار زیادی در مشخص ساختن آن موضع شریف به ویژه از امام صادق علیه السلام منتشر گشت. پس از آن علویان و عباسیان به زیارت شتافته و مردم از هر سوی بدان روی آوردند.
داود بن علی از بزرگان بنی عباس که اعتقادی نسبت به مقام شامخ علی علیه السلام نداشت، چون توجه و روی آوردن مردم به مرقد آن حضرت را مشاهده کرد، غلامی را که جمل نام داشت و از قوت بدنی بسیاری برخوردار بود به همراه چند تن دیگر به سمت مرقد فرستاد و به آنان دستور داد آن محل را حفر کنند و هر چه در آن یافتند، بیرون آورند.
کارگران محل مرقد را حفر کرده و 2.5 متر پائین رفتند تا آن که به سنگ سختی برخورد کرده و هر چه سعی کردند نتوانستند بیش از آن حفر نمایند. جمل غلام قدرتمند داود که چنین دید خود پائین رفته و ضربه سختی بر سنگ وارد کرد که طنین شدیدی به دنبال داشت او ضربه دوم را هم وارد کرد لیکن اثری نداشت و صدای مهیب تری از آن برخاست و ضربه سوم را نیز وارد کرد پس از وارد کردن ضربه سوم، جمل فریادی کشیده و به سختی جان داد.
همراهان غلام کار را تعطیل و جریان را به داود بن علی گزارش دادند داود که چنین دید از کار خود توبه کرد و به تشیع گرائید، سپس شبانه نزد علی بن مصعب رفته و از او خواست صندوقی برای قبر تهیه نماید. بدین ترتیب اولین صندوق بر روی قبر مطهر علی علیه السلام نصب گردید.
wikiahlb: حرم_امیرالمؤمنین_علیه_السلام